ช่างน่า เอน็จ อนาถ,แต่ขาด ไม่ได้ ต้องกิน
ชีวิต ตำรวจ ป่าไพร,ต่างกับ เมืองใหญ่ หมดสิ้น
อะไร ที่มี ต้องกิน,หล่อเลี้ยง ชีวิน วันวัน
มีเรื่องจะฟ้อง...
วันนี้นะเรารู้สึกผะอืดผะอมท้องยังไงไม่รู้ เมื่อตะกี๊หลังซื้อกับข้าวเสร็จเลยตรงไปที่ร้านขายยาใกล้ๆ (มจร.มีร้านขายยาด้วยนะขอบอก) เจ้าของร้านเอายาอย่างหนึ่งมาให้บอกว่าเป็นยาลดกรดโดยบอกเสร็จสรรพว่าจะต้องกินตอนไหนแถมที่ซองก็เขียนไว้ด้วย
พอถึงแฟลตอาการกำเริบขึ้นมาเลยหยิบยาที่ว่ามากิน ๒ เม็ดแล้วพักแป๊บนึงเสร็จแล้วกินข้าวซะพุงกางเลย หลังจากอิ่มหยิบซองยาที่ซื้อมาดู อั๊ยยะ ยานี้เขาให้กินหลังอาหารนี่ เฮ้อ เผลอกินก่อนอาหารซะแล้ว เอาไงดี
อ้ะอ๊า นึกออกแล้ว เรารอให้อาหารย่อยซักแป๊บก่อนแล้วกินข้าวใหม่เสร็จแล้วถึงค่อยกินยาอีกที
เฮ้อ คนแก่ก็งี้แหละ หลงๆ ลืม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น