ดังปึงปัง โป้งป้าง และปู้ดป้าด
น่าจะมี เหตุไม่ดี เป็นแน่ชัด
แย่ชะมัด ป้ะเรา ไปดูกัน
"อ๋อ ไม่ใช่อะไรหรอกครับนาย เสียงที่ว่าน่ะผู้ต้องหาลุต๊อง (ท้องเสีย) น่ะ นายบ่ต้องห่วง ผมกำลังจะเอายาไปให้เขาอยู่พอดี
แม้นไม่มี ใครอยาก อยู่ที่นี่
แต่ถ้ามี ก็ต้อง ดูแลเขา
เพราะเป็นหนึ่ง ในหน้า ที่ของเรา
เราหรือเขา ก็เป็น คนเหมือนกัน
วันนี้เวลาประมาณ ๑๐ นาฬิกาผมตรวจห้องควบคุมผู้ต้องหาครับ แล้วก็เหมือนเดิมวันนี้ที่โรงพักแม่จริมปลอดโปร่งโล่งทุกห้อง ไม่มีผู้ต้องหาซักกะคน เห็นแล้วก็ดีใจที่บ้านนี้เมืองนี้สงบร่มเย็น โอมเพี้ยง ขอให้เป็นเช่นนี้ตลอดไปเทอะ เจ้าประคู้ณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น