ลูก : แหนะ
“กะโหร่งกะเหร่ง” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองซึ่งออกเสียงเป็น “ก้ะ-โหร่ง-ก้ะ-เหร่ง” หมายถึง “การทำอะไรลวกๆ , ชุ่ยๆ , ทำไม่ดีอย่างที่ควรจะเป็น, ทำแค่ให้มันเสร็จๆ ไปเป็นครั้งๆ คราวๆ” ประมาณนี้นี่แหละครับพี่น้อง (สำหรับคำว่า “แหนะ” ในกรณีนี้เป็นคำโต้เถียง ต่อล้อต่อเถียงแบบไม่ค่อยจะเชื่อฟังหรือไม่สนใจครับ แหม่ สมัยผมป็นเด็กๆ เนี่ยะถ้าใคร “แหนะ” ก๊ะเพาะก๊ะแมะน่ะรั่บรองโดนฟาดด้วยไม้ขัดหม้อหลังลายกันเป็นแถวแน่ๆ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น