สิ่งดี และที่สุด , ของมนุษย์ จงพบนะ
คิดเงิน หรือคิดทอง , ขอจงกอง ตรงหน้าจ้ะ
เป็นสุข ทุกเวลา , ทั้งทิวา ราตรีเอย
เมื่อไรหนอ ได้คลอ เคียงคู่เรา,เพื่อให้หนาว นั้นคลาย มลายลง
จำได้ว่าสมัยอยู่บ้านก๊ะเพาะก๊ะแมะที่พังราดไทยเคยแต่งกลอนนี้ให้เพาะเหียนอ่าน เพาะอ่านแล่วยิ้มก้ะปุ้มก้ะป้ำ(ยิ้มแป้น,ยิ้มหน้าบาน,ยิ้มแฉ่ง)พลางตบเข่าเผิ่ง(ฉาด)แล่วพูดว่า "อ้ะ เอาได้ๆ" ๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น