แมะ : เอ้าไอ้หนู ไปทำอ้ะไรม่า(มาน่ะ) เนื่อตัวเล่อะม่อกแม่กหมด
ลูกชาย : ก็ฝนฮิ่มันตก ขี้ซำไหลเต็มร่องน้ำเบิกบาน(มากมาย) แช้นกลัวน้ำจ้ะร่ะบายไม่ทันก็เลยไปเอามันออกน่ะแมะ
“ขี้ซำ” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองก็คือคำว่า “น้ำครำ” ในภาษากลางนั่นเองครับพี่น้อง
จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น