แม่จริม ผู้คน ล้วนน่ารัก พร้อมทายทัก ผู้มาเยือน ด้วยไมตรี
แม่จริม อยู่ไกล ในขุนเขา ไร้ซึ่งเงา ไฟแจ้ง และแสงสี
แม่จริม ถึงครา ยามตรี ญาติน้องพี่ พร้อมกัน ในชานเรือน
นึกได้ สบายแฮะ จากนั้นก็แกะ มาม่ามาซด
หลังอิ่ม หนังตาหย่อน เริ่มจะง่วงนอน เวลากำหนด
ชีวิต ช่างรันทด ที่ไม่อาจงด มาม่าได้เลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น