“นายครับ...” น้องตำรวจคนหนึ่งเดินมาหาผมและพูด “...ใครก็ไม่รู้ครับที่จอดรถข้างถนนตรงนั้นน่ะบอกผมว่าให้ไปตามตำรวจที่ใหญ่ที่สุดตรงนี้ไปหาแกหน่อย”
“อ้ะ ขอบใจนะน้องเดี๋ยวพี่ไปหาเขาเอง” ผมตอบ
“เฮ้ย...ไอ้พจน์...” คนที่น้องตำรวจคนนั้นบอกซึ่งนั่งอยู่ในรถคันที่ว่าพูดกับผมตอนผมเดินไปหา “...ไอ้พจน์ยังไม่ใหญ่ที่สุด ต้องไอ้น้องโน่น...” แล้วชี้ไปที่ตำรวจคนหนึ่งยศ จ.ส.ต. “...ถึงจะใหญ่ที่สุด พี่ผ่านมาเห็นตั้งใจทำงานกันดีก็เลยเอาลิโพมาฝาก ๗ ขวด เอาไปดื่มกันคนละขวด แต่ไอ้น้องตำรวจที่ใหญ่ที่สุดคนนั้นให้เขา ๒ ขวดนะพจน์”
“แฮ่ะๆๆๆ ขอบคุณครับนาย” ผมพูดพร้อมยกมือตะเบ๊ะนายซึ่งเป็นรองผู้บังคับการใจดีที่เพิ่งย้ายมาใหม่และผมรู้จักมาก่อนเป็นอย่างดีท่านนั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น