เตารีด (๒๗ กันยายน ๒๕๕๘)

แมะ : ทำแบบนี่ฮิ่อีหนู เวลาจ้ะรีดเสื้อผ้าน่ะอีหนูพั่บผ้าผวยวางก๊ะก้ะดาน เอามือลูบๆ ให้มันเรียบแล่วเอาจานมารองเตาไว้ แต่อย่าลืมเตรียมเทียนไขไว่ด้วยหนะเผื่อเวลารีดถ้าหน้าเตามันฝืดจ้ะได้เอา เทียนไขลูบๆ แล้วเอาไปถูๆ ก๊ะใบตอง อ้ะไรๆ ที่มันติดน่ะมันจ้ะได้หลุดออก เอ้า แล่วใบตองยังไม่มีนี่ ไปตัดมาฮิ ข้างบ้านเราถมเถ
ลูกสาว : แล่วถ่านเนี่ยะต้องใส่ไฟแรงหรือเปล่าอ้ะแมะ
แมะ : ถ่านบ้านเรามันเป็นไม้โกงกางที่เพาะเขาเผาไว่ ไฟมันแรงดี ไม่ต้องใส่มากเหาะอีหนู ซักสองสามดุ้นก็พอแล่ว เดี๋ยวไฟมันจ้ะแรงเกินไปเสื้อผ้าจ้ะไหม้เอาได้

“เตารีด” ถือเป็นสิ่งของเครื่องใช้จำเป็นที่ทุกบ้านเรือนต้องมี วัตถุประสงค์ก็เป็นอย่างที่รู้ๆ กันอยู่นั่นแหละครับพี่น้อง สมัยนี้ง่ายๆ สบายๆ แค่เสียบปลั๊กไฟแป๊บเดียวก็รีดได้แล้ว ไม่เหมือนสมัยก่อนที่บ้านส่วนใหญ่ไม่มีไฟฟ้า การรีดเสื้อผ้าจะต้องใช้เตารีดแบบภาพประกอบที่เห็นซึ่งร้อยทั้งร้อยมักจะ เป็น “กาหัวไก่” คนที่จะรีดได้ดีจะต้องรู้วิธี รู้ความแรงของไฟซึ่งใช้ถ่านเป็นสิ่งทำความร้อน จะต้องคอยขูดหน้าเตาไม่ให้มีอะไรติดบ่อยๆ วิธีชาญฉลาดของคนสมัยก่อนจะใช้ “เทียนไข” ในบ้านนั่นแหละเอาไปถูๆ เพื่อให้สิ่งที่ติดนั้นมันหลุดออกไปเสร็จแล้วเอาเตาที่กำลังร้อนๆ นั้นถูกับใบตองที่เตรียมมาอีกทีหนึ่งจนดูว่าไม่มีอะไรติดแล้วถึงค่อยรีดต่อ มือใหม่บางคนที่เพิ่งจะ “หัดรีด” เนี่ยถึงขนาดเสียเสื้อผ้าตัวโปรดไปเลยก็มี แต่พอรีดได้ซักพักจนเกิดความชำนาญก็จะรู้มือว่าต้องทำแบบไหนอย่างไร ลำบากลำบนพอสมควรครับสมัยก่อนถ้าเทียบกับสมัยนี้แต่พวกเราก็อยู่กันได้โดย ไม่คิดหรือไม่เคยคิดว่ามันเป็นความยากหรือลำบากอะไร เพราะนั่นคือวิถีชีวิตของเรา

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต