เช้านี้ที่แม่จริม (๑ กันยายน ๒๕๕๘)

ผู้ชายเหมือนดอกไม้ เขาเด็ดไปดอมแล้วทิ้ง
หรือว่าไม่น่าจริง ยังเกรงกริ่งกลอนพาไป
กลอนนี่พาไปเรื่อย ไปเรื่อยเปื่อยไปกันใหญ่
เขียนแล้วสบายใจ กลอนพาไปก็ช่างมัน ... ว้าวววว