พี่น้องหลายท่านบอกว่าผมน่ะเก๊งเก่งเรื่องแต่งโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน อ้ะ...พี่น้องพูดถูกแล้วครับ ฮ่ะๆๆๆ
เรื่องโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่ายนี่ผมแต่งเป็นทุกชนิดครับ
อาจจะได้รับอิทธิพลมาจากการเป็นคนร่ะยองโดยกำเนิดรวมถึงคุณครูภาษาไทยที่ได้
พร่ำสอนผมมาสมัยเป็นเด็กๆ ด้วย
ประกอบกับความชอบเป็นการส่วนตัวอีกประการหนึ่งก็เลย...เก่ง
ขอบคุณคุณครูทุกท่านที่ได้พร่ำสอนผมมาเป็นอย่างสูง ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
คิดถึงโรงเรียนแกลง ซึ่งเป็นแหล่งประศาสน์วิชา
คิดถึงคุณครูบา และอาจารย์ทุกท่านครับ
คิดถึงอาคารเก่า ที่ตัวเราเคยนั่งหลับ
คิดถึงทุกคนครับ แล้วจะกลับมาเยี่ยมเยือน
"อาจารย์เจน เมืองคำ" ปูชนียบุคคลที่ลูกศิษย์ลูกหาโรงเรียนแกลง "วิทยสถาวร" ไม่เคยลืมเลือนท่านแม้ท่านจะจากไปนานแล้วก็ตาม
.........
เราโรงเรียนแกลง “วิทยสถาวร”
ชื่อหอมขจรเคยเฟื่องฟูอยู่ทุกปี
ในการเรียนเราหมั่นเพียรไม่หน่ายหนี
เชิงกีฬาสามัคคีฝึกตนดีเพื่อโรงเรียน
ต่างคนตั้งใจในการเรียนเพียรทำความดี
รักสามัคคีในหมู่เราเหล่านักเรียน
ขอเทวาช่วยประสิทธิ์สถิตเสถียร
ให้โรงเรียนเราเจริญคนสรรเสริญสืบต่อไป
...........
(มาร์ชโรงเรียนแกลง , อาจารย์สติ รื่นรมย์ : เนื้อร้อง)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น