ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : "กะโด๊กกะเดก" (๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๘)

แมะ : แหม่ไอ้เด็กพวกนี่ นี่มันก็จ้ะมืดจ้ะค่ำแล่วมัวทำอ้ะไรอยู่ ไม่ขึ้นบ้านขึ้นช่องอีก เดี๋ยเหอะ แมะจ้ะเอาม่ายขัดหม้อฟาดซะให้หลังลายเชีย คอยดูฮิ่
ลูกชาย : อีกแป๊บหนะแมะ แช้นกำลังเล่นกะโด๊กกะเดกก๊ะเพื่อนอยู่

การละเล่นของเด็กไทยรวมถึงเด็กบ้านเราสมัยก่อนนั้นอย่างที่บอกแหละว่าส่วนใหญ่เราจะเอาของที่มีใกล้ตัวหรือในหมู่บ้านมาเล่น มาทำอุปกรณ์ที่ใช้ในการเล่นกัน ไม่ต้องไปซื้อไปหาที่ไหนให้เสียเงินเสียทอง การละเล่นนอกจากจะทำให้เด็กๆ มีสุขภาพพลานามัยแข็งแรงแล้วยังเป็นการเสริมสร้างความสามัคคีให้เกิดขึ้นอีกด้วย

การละเล่นอย่างหนึ่งสมัยผมเป็นเด็กซึ่งเด็กรุ่นผมมักจะชอบเล่นกันก็คือนี่เลย “กะโด๊กกะเดก” ในหมู่บ้านน่ะหลายบ้านจะมีไว้ให้เด็กๆ เล่นกัน การทำก็ไม่ยากอะไรแค่หาไม้กระดานยาวๆ พอประมาณและแข็งแรงซักหน่อยมาทำ ตรงกลางทำเป็นแกนหมุนพร้อมหาไม้หรืออะไรก็ได้ทำเป็นฐานเพื่อตั้งให้มั่นคง เวลาเล่นเด็กๆ จะไปนั่งที่ปลายไม้ทั้งสองข้างซึ่งแล้วแต่ว่าจะนั่งกันข้างละกี่คนพอถึงเวลาเล่นก็โยกลงเพื่อให้อีกฝั่งหนึ่งโยกขึ้นและสลับกันแบบนี้ไปจนกว่าจะเลิกเล่นสร้างความสนุกสนานเฮฮาให้เด็กๆ เป็นอย่างยิ่งจนบางครั้งถึงขนาดลืมกินข้าวกันเลยก็มี เดือดร้อนถึงเพาะกะแมะต้องไปตามพร้อมเอาไม้ขัดหม้อไปหวดด้วยถึงจะขึ้นบ้านกัน

ผมไม่แน่ใจว่าเด็กๆ บ้านเราตอนนี่เค้ายังเล่นหรือรู่จัก “กะโด๊กกะเดก” กันอยู่หรือเปล่า เอ้าไหนวานพี่น่องบ้านเราบอกหน่อยฮิ
.......
"กะโด๊กกะเดด" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองก็คือ "กระดานหก" ครับพี่น้อง