คืนหนึ่งราวๆ ตีสองขณะผมกำลังหลับไหลอยู่ที่แฟลตซึ่งอยู่ติดๆ กับโรงพักนั้นก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเอะอะโวยวายที่โรงพัก จึงเดินลงไปดู
"เนี่ย อ้ายลุงดาบ ต๋ำหนวดโฮงพักนี้ใช้บ่ได้เลย..." ลุงคนหนึ่งซึ่งดูสภาพแล้วคงจะเมาแอ๋ยืนพูดกับผมหน้าโต๊ะสิบเวร "...แหม่ แล้วยังมีหน้ามาเขียนเหียดิบเหียดีว่า 'โรงพักนี้บริการตลอด ๒๔ ชั่วโมง' แต่ก็ยะบ่ได้เหมือนที่คุย"
"เอ้อ..." ผมถามลุงแก "...แล้วมันเป็นยังไงครับลุง ไหนบอกผมมาฮิ"
"ก็..." ลุงตอบพร้อมเซไปข้างหน้า ๒-๓ ก้าวจนขวดเหล้าที่ถือในมือเกือบฟาดกับโต๊ะ "...เมียลุงมันจ่มหาว่าวันๆ ลุงบ่ยะหยังซักอย่าง เอาแต่กินเหล้าๆ ถ้วยจานจ๊อนบ่ยอมล้าง ฯลฯ ลุงก็เลยมาหาต๋ำหนวดเพื่อให้ช่วยไปบริการล้างจาน ถูบ้านให้หน่อย ต๋ำหนวดก็บ่ไปยะหื้อลุง...เพล้งงง" พร้อมเอาขวดเหล้าฟาดกับโต๊ะสิบเวรสุดแรงจนแตกกระจาย
ผล...ตำรวจโรงพักนี้ก็เลยให้บริการลุงแกตามที่คุยไว้ด้วยการเอาตัวเข้าไปสงบสติอารมณ์ในหัองขังโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายเพียงแลกด้วยเลือดให้ยุงมันนิดหน่อยตลอดคืนนี้หรือจนกว่าจะสร่าง
"โรงพักนี้บริการตลอด ๒๔ ชั่วโมง" เหอๆๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น