นิราศเมืองแกลง (๑๘ มกราคม ๒๕๖๐)

ถามราคาพร้าขวานจะวานซื้อ
ล้วนอออือเอ็งกูกระหนูกระหนี
ทีคะขาคำหวานนานนานมี
เป็นว่าขี้คร้านฟังแต่ซังตาย
.......
"ความตอนหนึ่งในนิราศเมืองแกลงซึ่งสุนทรภู่กล่าวถึงคำที่ชาวบ้านแถวบ้านกร่ำ อ.แกลง จ.ร่ะยอง (รวมทั้งใกล้เคียง) เขาพูดกัน"

แหม่ ฉันว่าหนะ สุนทรภู่แกอาจจะไม่รู่ว่าการพูดจาของคนแถวบ้านฉันน่ะเค้าก็พูดแบบนี่กันเป็นปกติมาตั่งไหนตั่งไรไรแล่วเกี๊ย เดี๋ยวนี่ก็ยังพูดกันอยู่ ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหรอกท่านเอ๊ย ไม่เชื่อลองไปฟังคนบ้านฉันเค้าพูดกันฮิ่แล่วท่านจะอุทานออกมาดังๆ ว่า "เอ่อ เอาได้ๆ" โดยไม่รู่ตัว เหอๆๆๆ