วันนี้ที่ภูกามยาว (๒๒ กันยายน ๒๕๖๐)

วันนี้ัวันศุกร์ขึ้น ๒ ค่ำเดือน ๑๑ ปีระกา ตรงกับวันที่ ๒๒ กันยายน ๒๕๖๐ วันที่ช่วงเช้าอากาศที่ภูกามยาวค่อนข้างครึ้มและมีฝนตกลงมาปรอยๆ บางแห่งก็ค่อนข้างหนัก ฝนตกลงมาตั้งแต่เช้าครับซึ่งคงจะตกไปทั่วพะเยาเพราะมองไปบนท้องฟ้าเห็นเมฆดำทะมึนปกคลุมไปทั่ว ตรงเป๊ะตามที่กรมอุตุนิยมวิทยาเขาทำนายไว้และน่าจะเป็นฝนก้อนสุดท้ายแล้วนะผมว่าเพราะต้นเดือน ๑๑ นี่ทุกปีถือว่าเป็นช่วงเริ่มต้นแห่งหน้าหนาวหรือฤดูหนาวประจำปีเลยก็ว่าได้

เมื่อไปถึงโรงพักแล้วผมตรงเข้าห้องสืบสวนซึ่งเป็นห้องทำงานของผมแล้วกราบพระบรมฉายาลักษณ์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ ที่ประดับไว้ในห้องทำงานเพื่อเป็นศิริมงคลและน้อมนำสิ่งต่างๆ ที่พระองค์ท่านได้พระราชทานเป็นแนวทางเพื่อนำมาใช้ในการทำงานทั้งส่วนตัวและส่วนรวม เห็นพระบรมฉายาลักษณ์ของพระองค์ท่านแล้วก็ใจหายรวมทั้งน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว นี่ใกล้จะถึงวันถวายพระเพลิงพระบรมศพเข้ามาทุกทีๆ เมื่อวันนั้นมาถึงผมคิดว่าผมเองรวมถึงพสกนิกรชาวไทยทุกผู้คนคงจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้เป็นแน่ด้วยความซาบซึ้งในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านที่ทรงกระทำมาตลอดพระชนมชีพ ข้าพระพุทธเจ้าจะขอน้อมนำแนวทางที่พระองค์ท่านได้ให้แก่พสกนิกรชาวไทยมาเป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตไปตราบจนชีวิตหาไม่พระพุทธเจ้าข้า

ภาพด้านขวามือนั้นในส่วนของรายชื่อเป็นชื่อผู้ปฏิบัติหน้าที่ประจำวันวันนี้ซึ่งทุกคนมาปฏิบัติหน้าที่กันครบถ้วนเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา

หลังจากตรวจตราการปฏิบัติหน้าที่เวรต่างๆ เสร็จแล้วเข้าไปนั่งทำงานที่ห้องทำงานใหม่ที่อยู่ที่โรงพักชั้นล่างติดกับโต๊ะสิบเวรครับ << ภาพในส่วนนี้ >>

อาจจะเป็นเพราะผ่านประสบการณ์การทำงานมาแทบทุกสายงานในวงการตำรวจ ทั้งบู๊ทั้งบุ๋น ทำให้ (พอจะ) รู้งานต่างๆ แทบทุกงานค่อนข้างดีและสามารถให้คำปรึกษาแก่เจ้าหน้าที่เขาได้ เวลาเจ้าหน้าที่เขามีปัญหาก็มักจะมองหาเราก่อนเป็นคนแรก ถ้าอยู่เขาก็จะยิ้มเพราะรู้ว่ามีคน (พอจะ) แก้ปัญหาให้เขาได้แน่ๆ อย่างน้อยก็ในระดับหนึ่ง ก็ดีใจครับที่่เขามองเราแบบนี้และเราก็คิดว่าเรา (พอจะ) ทำแบบที่เขาต้องการได้ก็เลยเข้าไป่จัดการอะไรต่างๆ ให้เขา แนะนำ สอน หรือบางครั้ง "เทศน์" (ประมาณว่า 'บ่นๆ') นิดๆ หน่อยๆ เพราะเคยสอนแล้วไม่จำเอง แต่การเทศน์ก็เทศน์แบบสนุกๆ ครับ เราเองเป็นคนไม่เครียดหรือซีเรียสอะไร เทศน์จนเขาฮาอุจจาระแตกอุจจาระแตนก็มีอยู่บ่อยๆ ฮ่ะๆๆ คนอะไรจะขนาดนั้น เหอๆๆๆ

ภาพในส่วนนี้เป็นภาพที่ผมเข้าไปให้คำแนะนำหรือแก้ไขปัญหาบางอย่างที่งานธุรการ-กำลังพลของ สภ.ในช่วงใกล้เที่ยงครับ ง่ายๆ สบายๆ ไม่มีอะไรซับซ้อน

งานไหนมีปัญหา        มักเรียกหาแต่สุพจน์
เก่งกว่าเขาทั้งหมด    ใช่โป้ปดเขาว่างั้น
ก็เลยต้องเดินสาย      ปัญหาไหนไปที่นั่น
แก้ไปได้ทั้งวัน           เพื่อให้งานนั้นมันเดิน

<< ภาพในส่วนนี้ >>

กินข้าวจ้ะ อร่อยนะ ดูก็รู้
เห็นไหมจ๊ะ หัวหมู สุดหรูจ้ะ
จนพุงกาง ไม่อาจวาง มือได้นะ
มามามะ หัวหมูจ้ะ มากินกัน
.........
อาหารกลางวันของหมู่เฮาวันนี้เป็นหัวหมูจิ้ม 'น่ำพริ่กเกลือ' จ้า ล้ำลำ เนี่ยะ ดูฮิ เอาได้ๆ เย้

<< ภาพในส่วนนี้ >>

อิ่มเอ๋ยอิ่มก่อน
รีบจะไปดูละครโขนหนัง
ทิ้งสำรับคับค้อนไว้รุงรัง
เหมาคนอิ่มทีหลังให้ล้างชาม
..........
คนคนนี้อิ่มทีหลังจ้า เนี่ยะ ดูฮิ เหอๆๆ เอาได้ๆ
<< ภาพในส่วนนี้ >>


หลังจากทานอาหารจนอิ่มแล้วก็นั่งพักผ่อนซะหน่อยให้อาหารมันย่อยและพอถึงเวลาก็นั่งทำงานต่อจ้า สะนุกสนุก

ใครบอกว่าคนเป็นนายจะต้องทำหน้าเครียด บึ้งตึง แหม่ ไม่ใช่เสมอไปร็อก อ้ะ ถ้าไม่เชื่อลองถามนายคนที่ชื่อเหียอู๊ดดูฮิ่ เนี่ยะ เห็นม้า ลูกน้องที่เอางานมาเสนอยิ้มหน้าบานเลย เย้ เอาได้ๆ 

บ่ายนี้ที่ภูกามยาวจ้า

<< ภาพในส่วนนี้ >>