กระปรี้กระเปร่า กระฉับกระเฉง
ยิ้มแย้มแจ่มใส ใจเป็นกันเอง
รีบรวดเร็วเร่ง เพื่อประชาชน
......
วันนี้วันพุธที่ ๒๔ มกราคม ๒๕๖๑ วันทำงานกลางสัปดาห์ซึ่งที่ภูกามยาวอากาศสดชื่น ท้องฟ้าแจ่มใสมาตั้งแต่เช้าเลยทีเดียว
เหมือนเดิมครับพวกเรามาทำงานกันแต่เช้าตามเวลาที่กำหนดแต่ไม่นับพวกที่ต้องเข้าเวรเข้ายามที่จะต้องอยู่ตลอดเวลาเพื่อให้บริการพี่น้องประชาชนนะครับพวกนี้จะเป็นเวรยามที่จัดไว้สำหรับพี่น้องที่อาจจะมีเหตุการณ์สำคัญๆ ที่ต้องการความช่วยเหลือจากตำรวจเราอย่างเช่นพนักงานสอบสวน , เจ้าหน้าที่สายตรวจ , สิบเวรยาม ประมาณนี้ ทุกสถานีตำรวจทั่วประเทศไทยจะต้องจัดให้มีทุกแห่งตลอด ๒๔ ชั่วโมง พี่น้องประชาชนไปถึงโรงพักหรือมีเหตุแล้วแจ้งจะต้องได้พบหรือเจ้าหน้าที่จะต้องออกไปให้บริการแก่พี่น้องทันทีลักษณะแบบนี้ที่เราจัดไว้ให้สำหรับพี่น้อง ถ้าพี่น้องมีอะไรจะให้พวกเรารับใช้ก็เชิญได้ตลอดเวลา
ในส่วนของผมเองก็เหมือนเดิมครับ มาถึงที่ทำงานแล้วทักทายโอภาปราศัยรวมถึงตรวจการปฏิบัติของเจ้าหน้าที่แล้วก็นั่งทำงานตามปกติสบายๆ ไม่ยุ่งยากอะไรตามแบบฉบับโรงพักเล็กๆ เช่นภูกามยาว
<< ภาพในส่วนนี้ >>
“...ข้าตากแดดเลี้ยงควายกลางนาจนตัวดำมะเมื่อมโดยไม่มีอีเรียมเคียงข้างเหมือนแต่ก่อน ข้าคิดถึงเอ็งอีเรียม...”
.......
แฮ่ะๆ ไม่ใช่อ่านนิยายแผลเก่าหรอกจ้าแต่ไอ้ขวัญกะจนท.ธุรการสืบสวนกะลังปรึกษางานที่ทำต่างหาก อย่าเข้าใจผิด
.......
แฮ่ะๆ ไม่ใช่อ่านนิยายแผลเก่าหรอกจ้าแต่ไอ้ขวัญกะจนท.ธุรการสืบสวนกะลังปรึกษางานที่ทำต่างหาก อย่าเข้าใจผิด
<< ภาพในส่วนนี้ >>
ยืนคอยท่า อีเรียม แต่วันเสาร์
จวบวันพุธ ไม่เห็น แม้เป็นเงา
อีเรียมเจ้า เข้าบางกอก ไม่บอกเลย
........
เฮ้อ คอยจนหิวแล้วอีเรียมก็ยังไม่มา งั้นไอ้ขวัญขอตัวออกไปหาอะไรกินก่อนดีกว่า
ช่วงพักเที่ยงออกไปกินก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำใกล้ๆ โรงพักอีกแล้วครับท่าน ล้ำลำ
<< ภาพในส่วนนี้ >>
งานบุ๋นงานบู๊ เราสู้ไม่ถอย
แม้กำลังน้อย ก็พลอยเหมือนมาก
ไม่มีสิ่งไหน ที่ไม่ลำบาก
แต่เราตรำตราก เรื่องยากเลยสบาย
..........
เสร็จแล้วกลับมาทำงานที่โรงพักต่อ (ภาพด้านซ้ายเป็นภาพในห้องงานสืบสวนครับ)
<< ภาพในส่วนนี้ >>
ก็เป็นธรรมดาครับการทำงานย่อมต้องมีพักกันบ้างไม่งั้นคงไม่ไหว ฮ่ะๆๆๆ
ไอ้ขวัญมันนั่งทำงานไปทำงานมาจนปวดท้องแต่ไม่กล้าลุกเพราะ ๑๐ เวรยังไม่เคาะระฆัง หนักเข้าๆ ทนไม่ไหวไอ้ขวัญเลยต้องลุกขึ้นมาเคาะเพื่อขอพักเบรกซะเอง เฮ้อ แลน่าสมเพช เนี่ยะ ดูฮิ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น