สำหรับแนวคิดและภารกิจที่มอบหมายให้เจ้าหน้าที่ผลัดนี้มีดังนี้
๑. ภารกิจสำคัญตำรวจคือต้องปฏิบัติหน้าที่ตามอุดมคติ เพื่อให้เกิดความสงบสุขในสังคมตามความหมายของการเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ ตำรวจสายตรวจจะต้องมีความใกล้ชิดกับประชาชนทำงานกับสังคม จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงปรับปรุงตนเองเพื่อให้เหมาะสมกับสภาพสังคมและพฤติกรรมของคนอันเป็นส่วนที่มีความสำคัญที่สุดในการขับเคลื่อนองค์กรให้เกิดการพัฒนาอย่างมีประสิทธิภาพ
๔. ระยะนี้มีข่าวคราวเ้กี่ยวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจไปกระทำผิดอาญาอยู่บ้าง จึงขอให้นำเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอุทาหรณ์ในการดำรงชีวิตและห้ามไปยุ่งเกี่ยวกับการกระทำผิดทั้งมวล
๕. การปฏิบัติหน้าที่ทุกครั้งขอให้มีการบันทึกเรื่องราวไว้เป็นหลักฐานด้วยซึ่งอาจจะใช้วิธีการแจ้งหรือรายงานไปยังศูนย์วิทยุเพื่อบันทึกหรือจะบันทึกเป็นผลการปฏิบัติประจำสายงานหรือส่วนตัวก็ได้
เจ้าหน้าที่รับทราบ
ไตรรงค์บนธงชาติ , โบกสะบัดพริ้วไสว
พวกเราภาคภูมิใจ , ความเป็นไทแต่นานมา
ชาติไทยใช่เมืองขึ้น , เราจึงยืนอย่างเชิดหน้า
ในสัง- คมอาณา , พร้อมรักษาให้ยืนยง
........
กาพย์ยานี ๑๑
หลังจากนั้นนั่งทำงานที่โรงพักต่อครับ
"...การทำงานใดๆ ไม่ว่าเล็ก ใหญ่ ง่าย ยาก ถ้าย่อหย่อนจากความเพียรแล้วยากที่จะให้สำเร็จเรียบร้อยทันเวลาได้ และเมื่อใดพลังของความเพียรนี้เกิดขึ้น เมื่อนั้นการงานทั้งหลายก็สำเร็จได้โดยง่ายดายและรวดเร็ว...''
พระบรมราโชวาทพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒวันที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๒๒
สำหรับช่วงบ่ายวันนี้ผมยังคงนั่งทำงานอยู่ที่โรงพักแม่จริมครับไม่ได้ออกไปไหนเพราะมีงานเข้ามาค่อนข้างเยอะซึ่งต้องเวลาพอสมควร
ทำงานจิตเจิดจ้า แจ่มใส
สดชื่นรื่นเริงใจ ยิ่งแล้ว
แสงธรรมส่องไสว ในจิต
เป็นสุขใจผ่องแผ้ว ดั่งแก้ว สามประการ
ช่วงกลางคืนตั้งแต่เวลาประมาณทุ่มเศษๆ ผมมานั่งที่โรงพักคอยเหตุกับเจ้าหน้าที่เหมือนเดิมครับ
ภาพนี้เป็นภาพที่เรามานั่งทำงานที่โรงพักแม่จริมช่วงหัวค่ำของวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๕๘ ซึ่งที่นี่เราจะทำแบบนี้สม่ำเสมอแม้หลังจากย้ายไปอยู่ที่อื่นจนเกษียณเราก็ ทำแบบนี้ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญเข้ามา แต่...ชีวิตราชการของเราก็เกษียณที่รองผู้กำกับแก่ๆ นั่นเอง ไม่เป็นไรครับ แค่ไหนก็แค่นั้น อย่าไปยึดติด ตอนนี้เราอยู่กับธรรมะของพุทธองค์ตามประสาคนเฒ่าคนแก่แล้ว
สุพจน์ มัจฉา / ๒๑ ตุลาคม ๒๗๑๙ (อายุ ๒๑๖ ปี)
ภาพนี้เป็นภาพที่เรา “ราตรีสวัสดิ์” มิตรรักแฟนเฟสบุ๊คเมื่อคืนวันที่ ๒๑ ตุลาคม ๒๕๕๘ ซึ่งตอนนั้นเราค่อนข้างจะเจ้าชู้กรุ้มกริ่มออกสักหน่อยแต่ก็ไม่มีอะไร “หมาหยอกไก่” ไปยังนั้นแหละ จริงๆ น่ะไม่มีน้ำยาหรอก สำหรับตอนนี้เราขออยู่กับธรรมะพุทธองค์ไปจนกว่าจะตายดีกว่า เรื่องเก่าๆ ไม่อยากเก็บมาคิด
"ขโณ โว มา อุปจฺจคา" / อย่าปล่อยกาลเวลาให้ล่วงไปโดยเปล่าประโยชน์
สุพจน์ มัจฉา / ๒๑ ตุลาคม ๒๗๔๔ (อายุ ๒๔๑ ปี)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น