วันพฤหัสบดีที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

สวัสดีวันพฤหัสบดี (๒๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙)

พฤหัส ยี่สิบห้า กุมภาพันธ์
จงสุขสันต์ สุขโข สโมสร
สุขสวัสดิ์ พิพัฒน์ สถาพร
สิ่งดีจร เข้าหาตัว ทุกชั่วยาม
พฤหัส วันดี วันมีครู
คนยกย่อง เชิดชู และเกรงขาม
จิตแช่มชื่น สดใส ใบหน้างาม
ทุกผู้นาม พฤหัส สวัสดี
.......
สวัสดีครับ วันนี้วันพฤหัสบดีแรม ๓ ค่ำ เดือน ๓ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ขอให้มีความสุข คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคนนะครับ 


ที่บ้านพะเยาเช้าวันนี้อากาศดี๊ดีครับ ฝนตกลงมาปรอยๆ ตั้งแต่ช่วงดึกที่ผ่านมา กลิ่นไอดินโชยเข้าจมูกหอมกรุ่นเลยทีเดียว มองไปทางไหนค่อยสดชื่นหน่อย มีสีเขียวของผักของหญ้าขึ้นอีกนิดหลังจากแห้งแล้งไปหลายวันซึ่งตรงกับที่กรมอุตุนิยมวิทยาได้พยากรณ์ว่าระหว่างวันที่ ๒๕-๒๗ นี้ภาคเหนืออุณหภูมิจะลดลงพร้อมทั้งมึฝนและฟ้าคะนองกระจาย แหม ทาย เอ๊ย พยากรณ์แม่นดีจริงๆ อย่างว่าแหละยุคนี้ยุคเทคโนโลยีอะไรๆ ก็ง่ายไปหมดรวมถึงถูกต้องด้วยซิ่ ขอบคุณผู้คิดเทคโนโลยีเหล่านี้ขึ้นมาเพื่อใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันด้วยนะครับ

อาหารเช้าวันนี้ง่ายๆ ครับมีข้าวต้ม (ลืมถ่ายภาพมาประกอบ) กินกับกุนเชียงหมูแล้วก็ไข่ดาว แค่นี้ก็พอแล้วครับ สำคัญที่ขาดไม่ได้ก็คืออาหารเสริมที่เอามากินด้วยวันละมื้อเพื่อให้ร่างกายแข็งแรงและหายจากไข้เร็วๆ ซึ่งตอนนี้ผมก็ดีวันดีคืนขึ้นแล้ว อีกไม่นานคงหายเป็นปกติ หวังว่ายังงั้นครับ
๑๑.๑๕ น.มาฉีดยาที่ รพ.สต.บ้านต๋อม
ขอบคุณมากนะครับน้องๆ ที่นี่ที่ช่วยเป็นธุระให้

จากนั้นเดินทางไปธุระที่อำเภอเมืองเชียงรายโดยภรรยาเป็นคนขับรถให้โดยในวันนี้สังเกตเห็นได้ชัดว่าสภาพทั่วไปจากพะเยาถึงเชียงรายจากที่เคยเต็มไปด้วยหมอกควันจากการเผาต้นไม้ใบหญ้าจนแสบหูแสบตาไปหมดนั้นสดใสขึ้นเยอะเลย เห็นเมฆ เห็นท้องฟ้าแจ่มแจ๋วเนื่องจากฝนที่ตกมาแต่เมื่อคืนนั่นเอง นี่ถ้าตกติดต่อกันอีกซักวันสองวันคงจะดีกว่าแน่นอนนอน

แวะกินข้าวหน้าเป็ดระหว่างไปเจียงฮายที่อำเภอพานหายหิวไปเลย อ้ะ ตอนนี้ถึงไหนถึงกันแล้ว

ราวบ่ายโมงถึงเชียงรายแล้วแวะทำธุระที่มาที่นี่ ธุระที่ว่าก็คือมาทำเครื่องช่วยฟังที่คลินิกหูในตัวเมืองครับเพราะช่วงหลังๆ นี่ผมฟังอะไรแทบไม่ได้ยินเลย ใครพูดอะไร (รวมถึงด่า ๕๕๕) ผมไม่รู้เรื่องกับเขาหรอก รำคาญเหมือนกัน พอทำเสร็จรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย กลับมาได้ยินเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว เย้ ดีใจจัง เครื่องช่วยฟังวันนี้หมดไปหมื่นห้า แพงเหมือนกันแต่ก็ยังดีกว่าทนอยู่ในโลกหูหนวกนะผมว่า

ตาก็ไม่ดี หูก็ไม่ดี
อะไรกันนี่ ไม่ดีซักอย่าง
เลยต้องมาพึ่ง พาเครื่องช่วยฟัง
ให้ชัดอีกครั้ง เหมือนดั่งก่อนมา

ทำธุระเสร็จไปตั้งหลักบ้านคุณยายที่สันโค้งหลวงครับ

ออกจากบ้านคุณยายเจียงฮายกลับบ้านพะเยาโดยมึเด็กขับรถเป็นพลขับและถึงบ้านพะเยาราวๆ หกโมงเย็นครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น