โบราณว่า วันพุธ ให้หยุดตัด
แม้จะมี ข้ออ้าง สารพัด
แต่ห้ามตัด น้ำไฟ ในวันพุธ
.......
การตัดน้ำประปา,ไฟฟ้า ฯลฯ ในวันพุธเป็นบาปมหันต์ โบราณท่านห้าม
สำหรับวันนี้ผมนั่งทำงานที่ศูนย์ป้องกันและปราบปรามการโจรกรรมรถยนต์และรถจักรยานยนต์ ตำรวจภูธรภาค ๕ งานที่ทำส่วนใหญ่จะเป็นงานธุรการทั่วๆ ไป ตรวจสอบความถูกต้องเรียบร้อยและความสามารถของงานก่อนที่จะนำเสนอผู้บังคับบัญชาตามปกติครับ
เพราะถึงตอน ทำงาน กันแล้วจ้า
แม้อีเรียม หนีไป หลายเพลา
ช่างเถอะน่า เรื่องงาน สำคัญแล
.........
อีเรียมเอ๋ย แม้เจ้าจะหนีข้าไป แต่ข้าก็ต้องตัดใจ เพราะงานสำคัญกว่า เหอๆๆๆ
จากไอ้ขวัญ
หอมจรุง กลิ่นหน่อ กอข้าวเขียว
เจ้ากบเขียด ร้องทัก กันกราวเกรียว
หมู่วิหค ฉกเฉี่ยว เกาะเกี่ยวกัน
สายลมพัด พลิ้วโบก ไม้โยกเอน
ลงจากทุย นั่งเล่น ริมทุ่งนั่น
หยิบขลุ่ยน้อย เป่าเป็นเพลง บรรเลงพลัน
ฝากถึงใคร คนนั้น จากดวงใจ
เสียงขลุ่ยคราง อยู่หว่าง กลางขุนเขา
โอ้เรียมเจ้า ยามนี้ อยู่ที่ไหน
เคยโลมเรียง เคียงเคล้า หยอกเย้าไป
กลางทุ่งนา ป่าไผ่ ไพรพฤกษ์พง
เคยพรอดพร่ำ จำนรรจา ภาษารัก
หมายสมัคร ฝากชีวี ที่ประสงค์
รักเราสอง ต้องอยู่ ยั้งยืนยง
ตราบชีพปลง ถึงพราก หรือจากกัน
แต่ไฉน เรียมคนดี เจ้าหนีจาก
ก็ไหนเคย บอกไม่พราก จากไอ้ขวัญ
โอ้อกเอ๋ย ช้ำฤดี ทุกวี่วัน
เรียมของขวัญ อยู่ไหน ไยไม่มา
ฝากเสียงขลุ่ย พริ้วแผ่ว ตามแนวข้าว
ส่งไปถึง เรียมเจ้า ดวงยี่หวา
ว่าไอ้ขวัญ ยึดมั่น คำสัญญา
แม้ผืนดิน กลบหน้า ข้าไม่ลืม
.......
เอ่อ แลน่าสมเพดเนาะเหียขวัญนี่ เนี่ยะ ดูฮิ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น