สมัยผมเป็นเด็กๆ อยู่ท้องทุ่งบ้านพังราดไทย ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยอง ดินแดนที่ (เขาว่ากันว่า) หนุ่มๆ และสาวๆ ่หน้าตาดีและน่ารั่กกว่าเค้าเช่ดนั้นหนุ่มๆ บ้านเรานะเวลาจะไปจีบสาวคนที่ตัวเองมีใจหมายปองน่ะก่อนไปจะต้องแต่งเนื้อแต่งตัวให้ดูดี เสื้อผ้าจะต้องหาที่ใหม่ที่สุดเท่าที่จะหาได้ ผมเผ้าต้องหวีให้เรียบแปล้พร้อมใช้ยาแต่งผมยี่ห้อดังสมัยนั้นคือ “ตันโจ” ทาผมให้ได้ทรงที่คิด (เอาเอง) ว่าหล่อเลิศที่สุด อีกอย่างที่สำคัญก็คือ “หน้า” ครับเพราะใครๆ ก็ชอบคนสวยคนหล่อกันทั้งนั้น บางคนโชคดีเกิดมาหน้าตาดี (เช่นผม เหอๆๆๆๆ) ก็ถือว่าได้เปรียบเขา แต่จะหล่อไม่หล่อก็ตามก่อนเอาหน้าซึ่งเป็นสื่อแห่ง “หัวใจ” ไปให้สาวเจ้าได้ยลนั้นจะต้อง “ตบแป้ง” หรือประแป้งให้ดูดี๊ดูดีีชนิดว่าใครเห็นปั๊บจะต้องเหลียวหลังไปดูปุ๊บทุกคนนั่นแหละ แต่...ยัง ยังไม่หมด สิ่งสำคัญที่จะขาดเสียไม่ได้ก็คือ “การปลุกเสก” หรือเสกคาถาโดยเชื่อกันว่าคาถาที่ว่านี้หากปลุกเสกแล้วจะทำให้สาวเจ้าที่หมายตาหมายใจนั้นลุ่มหลงและตกหลุมรักเจ้าหนุ่มคนนั้นในที่สุดซึ่งจะจริงหรือไม่จริงไม่รู้นะเพราะตอนนั้นผมยังเป็นเด็กอยู่แต่ก็เห็นหนุ่มๆ รุ่นพี่ๆ พอเสกคาถาแล้วออกจากบ้านไปอีตอนกลับมาอีกทีหน้าตายิ้มระรื่นกันทุกคน แสดงว่าต้องได้ผลแน่ๆ
สำหรับคาถาที่ว่ามีดังนี้ครับใครสนใจก็ลองเอาไปใช้ดู ได้ผลยังไงบอกหน่อยด้วยนะ “นะมะพะทะ จิตตะจิตตัง ราชา ปุริโส อิตถิโย มานัง เอหิ จิตตัง ปิยัง มะมะ” โดยโบราณท่านให้นำแป้งหอมใส่ฝ่ามือแล้วเสกด้วยคาถาที่ว่านี้ ๓ จบ รับรองได้ผล
ต่อมาพอตอนเริ่มเป็นหนุ่มผมคิดจะลองเอาไปใช้จีบสาวปากน้ำประแสคนที่มีใจหมายปองดูมั่งก็ทำตามกรรมวิธีที่บอกนี้นี่แหละแต่พอถึงเวลาจะไปจีบเธอจริงๆ กลับไม่กล้าไปซะงั้น แหม่ แลน่าสมเพดเหลือเกินเหียอู๊ด เหอๆๆๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น