วันนี้ที่ภูกามยาว (๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๑)

กายไม่พร้อม แต่ใจพร้อม ย่อมทำได้
ทุกอย่างนี้ อยู่ที่ใจ ใช่ไหมล่ะ
ไอ้เจ้าขวัญ มาทำงาน การแล้วนะ
ดูซิ่จ๊ะ น่ารักไหม ไหนตอบฮิ (น่ารักจ้า) 
.........
วันนี้ผมเดินทางมาทำงานที่โรงพักภูกามยาวแล้วหลังจากหยุดไปเป็นอาทิตย์เพราะอุบัติเหตุ การทำงานก็ทำได้เฉพาะแต่งานในโรงพักเท่านั้นส่วนข้างนอกยังออกไปไม่ได้เนื่องจากยังเดินปกติไม่ได้ต้องอาศัยไม้เท้าอยู่ แต่ก็ดีใจที่ได้กลับมาทำงานอีกครั้งหนึ่งทำให้รู้สึกว่าชีวิตมีรสชาติขึ้นเยอะเลยทีเดียวครับ

<< ภาพในส่วนนี้ >>

"หนูขอหื้อลุงขวัญหายเร็วๆ เน้อเจ๊า" ละอ่อนบ่ได้อู้แต่ลุงไอ้ขวัญคิดแทนเปิ้น เหอๆๆๆ
........
ออกมาต้อนฮับพี่น้องที่มาติดต่อราชการจ้า

<< ภาพในส่วนนี้ >>

เวลา ๑๐.๐๐ น. ผมเข้าร่วมประชุมกับสำนักงานตำรวจแห่งชาติผ่านระบบ Video conference ที่ห้อง ศปก.สภ.ภูกามยาว

<< รายละเอียด >>

ประชุมจากข้างบนเสร็จก็กะย่องกะแย่งลงมาห้องทำงานข้างล่างพร้อมถอดเครื่องแบบเป็นชุดครึ่งท่อนแล้วนั่งเซ็นงานไปกินข้าวที่ตำรวจเขาไปซื้อจากข้างนอกมาให้ไป

<< ภาพในส่วนนี้ >>

"งานอื่นๆ ที่จะต้องปฏิบัติอาทิตย์นี้เราแทงมอบหมายให้คนอื่นไปแทนเพราะเราขายังไม่หาย แต่งานนี้มีถึงอาทิตย์หน้าถ้าตอนนั้นขาเรายังไม่หายอีกก็เกินไปละว้าาา อ้ะ งั้นเราไปเอง ฮ่ะๆๆๆ" รักษาการแทน ผกก.คนหนึ่งพูดกะตัวเองเบาๆ โดยไม่มีใครได้ยิน เหอๆๆๆ 

บ่ายนี้ที่ภูกามยาวจ้าาาา
......
<< ภาพในส่วนนี้ >>

"นายครับตอนล้างรถน่ะผมว่านายต้องคิดว่านายอายุ ๓๒ เท่าเจ้าเอ็ม (เสื้อสีฟ้า) แน่ๆ เลยแม่นก่อคร้าบบบ แฮ่ะๆๆ" เจ้าพจน์ ตำรวจตัวดำๆ (มีคนเดียวในภาพ) พูดกะนายเขาหลังกลับจากเดินรายงานมาถึงโรงพักพร้อมเจ้าเอ็มตำรวจอายุน้อยที่สุดแห่งภูกามยาว .. อั๊ยยะ รู้ได้ไงหว่า เฮ้อ
......
<< ภาพในส่วนนี้ >>