โรงพักเฮฮา : ตอน “วันพืชมงคลตำรวจไม่หยุด” (๙ พฤษภาคม ๒๕๖๒)

พืชมงคลเลิศล้ำ           มงคล
ทวยเทพประทานฝน    จากฟ้า
น้ำทิพย์หลั่งจากบน     ลงสู่ ปฐพี 
พสกนิกรทั่วหล้า          แจ่มจ้า เบิกบาน
...........
โคลงสี่สุภาพ
สุพจน์มัจฉา ณ เมืองแกลง : ร้อยกรอง

วันพืชมงคลปีหนึ่งช่วงสายขณะที่ผมซึ่งตอนนั้นยศ ร.ต.ท.(หล่อม้ากกกก) เข้าเวรพนักงานสอบสวนอยู่ที่โรงพักมีชาย ๒ คนแต่ละคนอายุน่าจะมากกว่า ๕๐ กอดคอกันสะเงาะสะแงะ เดินหน้า ๒ ก้าวถอยหลัง ๑ ก้าวเข้ามาหาที่โต๊ะสอบสวนชั้นล่าง

“สะหวาดดีคร้าบบบ...อ้วกกก หมวดพจน์สุดหล่อ...” ลุงคนหนึ่งทักผม “...ว้าวว วันนี้วันพืชมงคลตำรวจไม่หยุดนี่ เย้ ผมชนะ ๕๕๕”

“เอ้อ ยังไงครับลุง ผมไม่เข้าใจ....” ผมตอบและพูดเชิงถามลุงแก “...อ้ะ ผมจะตอบให้ครับ คือการทำงานของตำรวจเราน่ะอาจจะไม่เหมือนข้าราชการอื่นเขาอยู่บ้าง เพราะตำรวจทำงานหรือเข้าเวรเป็นผลัดซึ่งบางครั้งวันธรรมดาอาจจะได้หยุดแต่ก็อาจจะต้องมาทำงานวันหยุดเป็นบางครั้งเพื่อให้มีเจ้าหน้าที่พร้อมบริการพี่น้องประชาชนได้ตลอด ๒๔ ชั่วโมงน่ะครับลุง ... เอ้อ ว่าแต่ว่าที่ลุงบอกว่าชนะน่ะคืออะไรครับ บอกผมที”

“ฮ่ะๆๆๆ....” ลุงหัวเราะออกมาดังๆ พร้อมหันหน้าไปที่เพื่อนซึ่งมาด้วยกัน “....เห็นไหม ข้าบอกแล้วว่าวันพืชมงคลตำรวจไม่หยุด เอ็งแพ้ข้า ไป....เอ็งไปเลี้ยงเหล้าข้ามื้อใหญ่ๆ ตามที่สัญญากันไว้ซะดีๆ ฮ่ะๆๆๆ อ้วกกกกก”