วันนี้วันพุธที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๖๓ ผมเดินทางไปถึงโรงพักห้วยไร่เพื่อทำงานประจำวันตามเวลาราชการซึ่งสภาพอากาศเช้าวันนี้ยังคงร้อนอบอ้าวอยู่เพียงแต่บนท้องฟ้าแดดไม่จัดเหมือนวันก่อนๆ ออกจะครึ้มซะหน่อยด้วยซ้ำ ดีไม่ดีไม่แน่เหมือนกันนะครับว่าอาจจะมีฝนฟ้าเทลงมาก็ได้ ดีเหมือนกันร้อนมาหลายวันแล้ว สำหรับงานเช้าวันนี้มีนิดๆ หน่อยๆ ตามแบบฉบับห้วยไร่โรงพักเล็กๆ แบบเรานั่นแหละ
..........
<<
ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>
"ต่อไปถ้าห้องขังไม่มีผู้ต้องหาแล้วแบบนี้ หน้าที่ของ๑๐เวรจะต้องเอาผ้าห่มและหมอนไปตากแดดอย่างน้อย ๑ แดดทุกครั้งเพราะแม้เขาจะเป็นผู้ต้องหาแต่ก็ต้องได้รับการบริการที่ดีจากตำรวจเรา ถ้าไม่ทำจะขัง๑๐แทน" หัวหน้าโรงพักใจดีพูดกะ๑๐เวรด้วยรอยยิ้ม ว้าววว ใจดีจริงๆ
...........
ก็อย่างที่โปรยหัวเรื่องนั้่นแหละครับ เรื่องนี้ถือเป็นกฏเหล็กอย่างหนึ่งของโรงพักห้วยไร่ในการที่ทุกคนจะต้องได้รับการบริการตามมาตรฐานสังคมที่พึงมีพึงทำหรือพึงได้รับ
<< ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>
“บรรยากาศแบบนี้ฝนฟ้าอาจจะตกลงมายามใดก็ได้ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาของตำรวจเราใช่ไหมสูเขา ฝนตก แดดออก ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า สิบล้อชน เมียบ่นเมียด่ายังไงตำรวจก็ไม่กลัว เคยได้ยินไหม แข็งกว่าเหล็กนั้นตำรวจไทย สู้ๆ เน้อ” นายคนนั้นพูดกะเจ้าหน้าที่
..........
ใกล้ๆ ๑๑ นาฬิกาหลังจากงานที่โรงพักหมดแล้วผมเดินทางไปตรวจเยี่ยมเจ้าหน้าที่ที่ด่านตรวจต่อครับ << ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น