“แหม่ เสียเวลาไปตั้ง ๒๐ กว่านาที มาถึงโรงพักดั๊นลืมเสื้อเครื่องแบบซะนี่ ต้องขับรถย้อนกลับไปเอาที่บ้าน ดีนะที่บ้านอยู่ไม่ไกล เฮ้อ แลน่าสมเพชเหลือเกิ๊น เอา(ไม่)ได้ๆ” เสียงใครก็ไม่รู้ลอยลมแว่วมาเข้าหูเบาๆ เหอๆๆๆ
..........
วันนี้วันจันทร์ที่ ๑๘ พฤษภาคม ๒๕๖๓ ผมเดินทางไปถึงโรงพักห้วยไร่หลังเวลาเคารพธงชาติเล็กน้อยแต่ก็ต้องกลับบ้านอีกเพราะ ... อย่างที่โปรยหัวเรื่องน่ะแหละ เฮ้อ แต่ก็อย่างว่าเนาะคนเราก็มีมั่งที่จะลืมอะไรๆ ได้บ้า่ง แม้จะยังไม่แก่ (ซักเท่าไร) ก็ตาม เหอๆๆๆ
<< ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น