วันศุกร์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

คืนนี้ที่แม่จริม (๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๗)

สัปดาห์นี้ ไม่ได้ กลับพะเยา
เพราะต้องเข้า เวรเสาร์ และอาทิตย์
ตอนนี้อยู่ โรงพัก เงียบสนิท
แล้วมวลมิตร อยู่ไหน กันบ้างครับ

ถึงวันหยุดที แบบนี้ตลอด
ไม่มีที่จอด รถติดหนึบหนับ
อย่างภาพนี้นะ เมื่อคะเนนับ
พูดแล้วลมจับ รถเป็นหมื่นคัน

จะข้ามถนน สับสนลำบาก
รถวุ่นวายมาก ยุ่งยากคับขัน
ผู้คนเบียดเสียด ยัดเยียดทุกวัน
จราจรนั้น ทำงานเป็นเกลียว

ร้านรวงห้องหับ ห้างสรรพสินค้า
ทุกห้างเลยหนา เทศไทยไม่เกี่ยว
แม็คโครโลตัส เห็นชัดเลยเชียว
และที่สีเขียว นั่นก็บิ๊กซี



แม่จริมแดนดิน ถิ่นเศรษฐกิจ
ใครใครก็คิด ค้าขายที่นี่
แค่เพียงลงทุน ไม่ครบปีดี
แหมกำไรงี้ เป็นล้านเลยนา

กริ๊งกริ๊งกริ๊งกริ๊ง เสียงกริ่งดังขึ้น
เราเลยต้องตื่น ลุกขึ้นล้างหน้า
เอ้าสิ่งที่เห็น เป็นฝันนี่นา
เล่นเอาผวา นึกว่าของจริง
.........................................
แหม แค่งีบแป๊บเดียว ฝันซะเป็นตุเป็นตะเลยนะเรา ๕๕๕


ไม่เคยอาย ที่บอกว่า ซักผ้าเอง
ไม่เคยเบ่ง ที่เป็นรอง ผู้กำกับ
สิ่งที่เห็น นั้นเป็นเพียง หัวโขนครับ
เมื่อยามดับ เอาอะไร ไปได้กัน




เพื่อนสองคน รับอาสา พาไปซื้อ
หาอาหาร เลื่องชื่อ ฝีมือเยี่ยม
เพื่อนบอกว่า ร้านนี้นะ หาใครเทียม
เหตุเพราะมี ร้านเยี่ยม อยู่ร้านเดียว

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น