วันพุธที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2562

วันนี้ที่ภูกามยาว (๕ มิถุนายน ๒๕๖๒)

วันนี้วันพุธที่ ๕ มิถุนายน ๒๕๖๒ วันทำงานของพี่น้องส่วนใหญ่รวมถึงตำรวจเราและผมด้วยโดยผมเดินทางถึงโรงพักภูกามยาวก่อนเวลาราชการเหมือนกับทุกวันท่ามกลางบรรยากาศที่ค่อนข้างสดชื่น ท้องฟ้าแจ่มใส สดชื่นเย็นตาแถมมีลมพัดมาเย็นๆ อีกด้วย บรรยากาศแบบนี้น่าทำงานดีนักแลผมว่านะ

การทำงานของผมเช้าวันนี้อยู่ที่โรงพักครับเพราะช่วงเดือนแบบนี้มีงานเอกสารที่จะต้องเซ็นต้องดำเนินการค่อนข้างเยอะกว่าช่วงอื่นแต่ก็เป็นงานที่ทำเป็นประจำอยู่แล้วไม่มีอะไรยาก ใช้เวลาไม่นานนัก็เสร็จจากนั้นก็นั่งตรวจตราดูแลงานอื่นๆ ต่อซึ่งจะมีอะไรบ้างนั้นเอาเป็นว่าพี่น้องดูจากภาพที่ผมเก็บมาบันทึกไว้ทุกขั้นตอนเลยดีกว่า

เรื่องต่อไปที่ขอนำมาบันทึกไว้ในกิจกรรมวันนี้ก็คือการฝึกหัดปฏิบัติราชการของนักเรียนนายสิบตำรวจ (นสต.) ที่ สภ.ภูกามยาวจำนวน ๗ คนซึ่งมาฝึกงานกับเราตั้งแต่วันที่ ๒๗ พ.ค.ถึงวันที่ ๕ ก.ค.ศกนี้ โดยเรื่องนี้ สภ.ภูกามยาวมีคำสั่งแต่งตั้งครูพี่เลี้ยงและตารางการฝึกไว้ตามภาพด้านขวาและซ้าย (คลิกที่ภาพเพื่อดูภาพขยาย) เพื่อให้ผู้รับการฝึกมีความรู้ความเข้าใจการปฏิบัติงานในหน้าที่ต่างๆ ตามวัตถุประสงค์ของการฝึกอบรม

โดยวันนี้ นสต.ทั้ง ๗ ได้ฝึกหัดปฏิบัติราชการกับครูพี่เลี้ยงตามตารางและหัวข้อการฝึกตามคำสั่งครบถ้วนซึ่งในส่วนของผมนั้นได้เข้าไปให้ความรู้ความเข้าใจแก่นักเรียนด้วยส่วนหนึ่ง (ในภาพด้านขวามือเป็นการให้ความรู้แก่ นสต.ที่ฝึกงานสายงานสืบสวนที่ห้องสืบสวน สภ.)

<< ภาพการฝึกหัดปฏิบัติราชการ >>
บันทึกหลังเที่ยงช่วงย่อยอาหาร
...........
ถาม : ทำไมต้องบันทึกเรื่องราวประจำวันไว้ด้วยทั้งๆ ที่ก็ไม่เห็นมีอะไรแทบแตกต่างกันเลยของแต่ละวัน

ตอบ
..........
๑) บันทึกไว้เป็นหลักฐานว่าวันไหนทำอะไร ที่ไหน อย่างไร
๒) การทำงานแต่ละวันของตำรวจไม่จำเป็นหรือจะต้องมีการจับกุมผู้กระทำผิดหรือผู้ต้องหาเสมอไป
๓) การที่ไม่มีผลการจับกุมผู้กระทำผิดก็ไม่ได้หมายความว่าวันนั้นไม่ได้ทำงาน
๔) การทำงานที่โรงพักก็ถือเป็นการทำงานอย่างหนึ่งแม้ไม่มีอะไรจะต้องเซ็นมากนักแต่อย่างน้อยเป็นการแสดงว่าเราไม่ได้หลบลี้หนีหน้าไปไหน
๕) ในฐานะที่เป็นผู้บังคับบัญชาระดับหัวหน้างานแม้ไม่มีอะไรต้องเซ็นต้องลงนามแต่การไปอยู่ที่ทำงานก็เป็นการแสดงให้ผู้ใต้บังคับบัญชาเห็นว่าเรามาทำงานและสามารถลงโทษทัณฑ์ผู้ใต้บังคับบัญชาที่หลีกเลี่ยงหน้าที่การงานได้โดยไม่ต้องตะขิดตะขวงใจ
๖) การอยู่ที่ทำงานแม้ไม่มีต้องเซ็นต้องลงนามแต่ก็สามารถเข้าไปแก้ไขปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นหรือผู้ใต้บังคับบัญชามาปรึกษาได้อย่างทันท่วงที
๗) ประการสำคัญคือเราเป็นข้าราชการที่ยังชีพอยู่ได้จากเงินที่มาจากภาษีอากรของประชาชนจะต้องไปทำงานในวันและเวลาราชการเสมอไม่ว่าวันนั้นจะมีงานหรือไม่ก็ตาม (ยกเว้นกรณีที่ไม่อาจปฏิบัติได้แต่ก็ต้องทำเรื่องลาให้ถูกต้อง)

ช่วงบ่ายวันนี้ผมยังคงนั่งทำงานอยู่ที่โรงพักเหมือนเมื่อเช้าเพราะมีงานให้ทำหลายอย่างรวมถึงงานนอกโรงพักในวันนี้ยังไม่มีอะไรที่ผมจะต้องออกไปด้วยตนเอง งานในโรงพักที่ว่าก็มีงานเอกสารที่เจ้าหน้าที่นำมาเสนอทั้งงานในส่วนที่ผมรับผิดชอบคืองานสืบสวนและงานอื่นๆ ที่จะต้องมีส่วนร่วมพิจารณาหรือลงนามด้วย นอกจากนั้นก็มีงานที่จะต้องค้นคว้าหาข้อมูลเพื่อนำไปใช้ในการทำงานอีกหลายอย่างอยู่เหมือนกัน

งานอีกอย่างหนึ่งในช่วงบ่ายนี้ก็คือการสอนและแนะนำการฝึกหัดปฏิบัติราชการแก่ นสต.ฝึกงานเท่าที่เวลาพอจะอำนวยเพื่อให้เขารู้และเข้าใจการทำงาน การแนะนำนี้ผมนำมาจากทั้งประสบการณ์และหลักวิชารวมถึงระเบียบข้อบังคับต่างๆ ว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ควรทำอย่างไร แบบไหนจึงจะถูกต้องและได้ผลรวมทั้งให้เขาลองทำดู อันไหนไม่ถูกต้องก็แนะนำ อันไหนที่เขาทำดีแล้วก็ให้กำลังใจเขาประมาณนี้ดังส่วนหนึ่งของภาพด้านล่าง

เก็บตกจ้าาาา
........
หัวหน้า : ไก่กะไข่ อะไรเกิดก่อนกัน
เจ้าหน้าที่ : อ้า อื้อ ครือออ คือว่า .... ขอคิดแป๊บคร้าบบบบ
........
พักเบรกจ้าาาาา

สำหรับภาพทั้งหมดของกิจกรรมต่างๆ ในวันนี้คลิกดูได้ที่ลิงก์ด้านล่างครับ

<< ภาพทั้งหมด >>

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น