คนร่ะยองเค้าคุยกัน : "เลื่อยแมงดา" (๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗)

ทิ่ดดำ : พี่ทิ่ดหงั่น แช้นขอยืมเลื่อยแมงดาหน่อยหนะ จ้ะเอาไปเลื่อยไม้ที่บ้านซะหน่อย

พี่ทิ่ดหงั่น : ได้ฮิ่ ไปหยิบเอาเหอะ แช้นเหน็บไว้ใต้ถุนบ้านแหนะ
.............................

“เลื่อยแมงดา” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการเลื่อยไม้ซึ่งมีลักษณะรูปทรงเป็นสี่เหลี่ยมคางหมู โดยด้านหนึ่งมีที่จับสำหรับใช้จับในเวลาเลื่อยซึ่งตรงกับคำในภาษาภาคกลางว่า “เลื่อยลันดา” 

แถมให้อีกเลื่อยหนึ่งครับนั่นก็คือเลื่อยที่มีลักษณะยาวๆ ซึ่งเวลาเลื่อยต้องใช้คนเลื่อยถึง ๒ คนโดยจับที่จับไว้คนละข้างกระชับหรือแนบชิดกับอก การเลื่อยต้องมีการส่ง(เปิดฟันเลื่อย)และรับ(ดึงเลื่อยเข้าหาตัว)ให้เป็นจังหวะ เลื่อยแบบนี้เรียกว่า “เลื่อยอก" (เลื่อย-อก) 

จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยอง

เลื่อยแมงดา

เลื่อยอก