คืนนี้เวลาก่อนทุ่มครึ่งด้วยซ้ำผมก็ไปนั่งทำงานอยู่ที่โรงพักแม่จริมแล้วครับ เหตุที่มาเวลานี้ไม่ใช่จะขยันอะไรมากมายแต่เหตุเพราะว่าหน้านี้หน้าหนาวมันมืดเร็ว หกโมงนี่มืดแล้วแล้วก็หนาวด้วยเพราะฉะนั้นคนจะกลับบ้านเร็ว อาบน้ำกินข้าวกันเร็วซักหกโมง,หกโมงเย็นกว่าๆ ก็เกือบจะเสร็จกันแล้ว ทีนี้ผมมาอยู่ที่โรงพักแม่จริมนี่อยู่คนเดียว ที่บ้านก็ตัวคนเดียวเพราะฉะนั้นเมื่อทำธุระปะปังที่แฟลตที่บ้านเสร็จแล้วซึ่งถือว่าเสร็จเร็วอีกนั่นแหละก็เลยมาซะที่โรงพักนี่เร็วซะเลย มาทำงานบ้าง พูดคุยกับน้องๆ เจ้าหน้าที่ที่เขาเข้าเวรยามค่ำคืนนี้บ้าง ดูโน่นดูนี่ที่โรงพักบ้างเรื่อยเปื่อย
งานที่พอจะมีให้ทำคืนนี้เป็นงานเอกสารที่เจ้าหน้าที่คนรับผิดชอบเขาทำ เขาจัดการ เขาร่างเสร็จแล้วก็นำมาเสนอรอให้ผมตรวจผมเซ็นที่ห้อง ศปก.โรงพักครับ มีอยู่ ๔-๕ เรื่อง เป็นเรื่องธรรมดาๆ พื้นๆ ไม่เร่งด่วนเหมือนเดิมนั่นแหละแต่เราก็ต้องจัดการซะอย่าให้คั่งค้างเพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้หรือเหตุการณ์ข้างหน้าจะมีงานอะไรเร่งด่วนเข้ามาหรือเปล่า เพราะฉะนั้นถ้ามีก็ต้องรีบจัดการซะเป็นธรรมดา
สำหรับเจ้าหน้าที่ที่เข้าเวรเข้ายามที่โรงพักคืนนี้มีดังนี้
๑. ร.ต.ท.กฤษดิกร กันบุญ ปฏิบัติหน้าที่พนักงานสอบสวน
๒. ด.ต.จักรพันธ์ พรมทะนา ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่สื่อสาร
๓. ด.ต.ธัญพิสิทธิ์ พรมจันใจ ปฏิบัติหน้าที่ประจำวัน
๔. ด.ต.วรกิจ อัจฉริยจงกล ปฏิบัติหน้าที่สิบเวร
ห้องควบคุมคืนนี้ไม่มีผู้ต้องหา เงียบเชียบ โล่งเหมือนเดิมครับ
ทานข้าวอิ่ม แม่จริม คือที่พัก
ที่พำนัก ที่ทำงาน ในคืนนี้
เมื่อมีงาน ก็ทำซะ สนุกดี
ณ ที่นี่ คืนนื้ แม่จริม
<< ภาพทั้งหมด >>
ไม่ใช่ไร เพราะแสงไฟ ส่องมาน่ะ จริงจริงนะ เชื่อเถอะจ้ะ แสงไฟนั่น
ใครคนนี้ มีผมเต็ม หัวทุกวัน ที่เห็นนั้น นั่นมันเป็น ภาพลวงตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น