วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2559

ความทรงจำครั้งเยาว์วัย : ตำรวจเข้าบ้าน (๔ กันยายน ๒๕๕๙)

วันนั้นตรงกับวันเสาร์ซึ่งเป็นวันหยุดที่ฉันไม่ต้องไปโรงเรียน ช่วงบ่ายแก่ๆ ขณะฉันอยู่บ้าน “ลุงหมู่เชียร” หรือ ส.ต.อ.วิเชียรตำรวจโรงพักอำเภอแกลงคนอายุไล่เลี่ยกับเพาะแต่แก่กว่านิดหน่อยซึ่งฉันสนิทสนมคุ้นเคยกับลุงแกเป็นอย่างดีเพราะลุงแกคอยไปบริการจราจรหน้าโรงเรียนแกลง “วิทยสถาวร” ที่ฉันเรียนให้เด็กๆ เป็นประจำเดินเข้าไปหาโดยจอดมอเตอร์ไซค์ซุปเปอร์คัพคันเก่าๆ ซึ่งฉันก็เห็นจนชินตาเช่นกันช่วงแกขี่ไปโรงเรียนไว้ที่ถนนเพราะบ้านฉันตอนนี้เขาดำนากันหมดแล้วเอารถเข้าไปไม่ได้
เมื่อลุงหมู่เชียรถึงบ้าน ฉันกับเพาะและแมะยกมือไหว้ ลุงแกรับไหว้ตอบอย่างสุภาพเสร็จแล้วก็พูดกับฉันถึงเรื่องการสอบเข้าตำรวจตามที่ฉันเคยบอกกับลุงแกว่าโตขึ้นฉันอยากเป็นตำรวจให้ฟัง ลุงแกคงอยากให้ฉันเป็นตำรวจเหมือนแกก็เลยอุตส่าห์มาหาถึงบ้านในวันนี้ ลุงหมู่เชียรแนะนำฉันอย่างละเอียดว่าตำรวจนั้นต้องสอบวิชาอะไรบ้างทั้งนักเรียนพลตำรวจและนักเรียนนายร้อยตำรวจด้วยความเต็มใจ
ลุงหมู่เชียรพูดกับฉันและเพาะ,แมะจนพวกเราเข้าใจดีแล้วก็ขอตัวกลับ ก่อนกลับเพาะไปหยิบกุ้งหลวงตัวใหญ่ที่ดักลอบมาจากคลองหลังบ้าน ๕ ตัวให้ลุงแกแต่ลุงไม่เอาโดยบอกว่า “เอาไว่ให้ลูกๆ หลานๆ กินกันเหอะ ที่มาเนี่ยไม่ได้มาร่บกวนอ้ะไรเพียงแต่เห็นว่าไอ้หนูมันอยากเป็นตำรวจ แล่ววันนี่แช้นพอมีเวลาว่างก็เลยมาหา เอาเก็บไว่กินกันเหอะกุ้งน่ะ”
เมื่อลุงหมู่เชียรออกจากบ้านไปแล้วสักพักหนึ่งคนแถวบ้านฉันเป็นสิบๆ คนพากันเดินมาที่บ้านซึ่งทุกคนมีวัตถุประสงค์และคำถามคล้ายๆ กันหมดเลย “เอ้า ทิ่ดเหียน ไปทำอ้ะไรผิดมาน่ะตำรวจถึงเข้าบ้านเนี่ยะ” เพาะก็บอกว่าไม่มีอะไร ไม่ได้ทำอะไรผิดซักอย่าง ลุงตำรวจแค่เข้ามาแนะนำฉันเรื่องการสอบเข้าเป็นตำรวจเท่านั้น แต่คนส่วนใหญ่ก็มองเพาะรวมถึงคนบ้านเราแบบแปลกๆ คล้ายกับว่าพวกเราจะต้องทำอะไรผิดซักอย่างแน่ๆ ไม่ว่าจะพูด จะอธิบายยังไงดูเหมือนไม่ค่อยจะเชื่อกันเอาซะเลย นี่คงต้องใช้เวลาอีกหลายวันเหมือนกันที่จะทำให้เขาเชื่อว่าเราไม่ได้ทำผิดอะไร
“แกไม่ต้องมาปดเหาะ...” ลุงเหมียนพูดกับเพาะ “...เถ้าไม่ได้ทำผิดอ้ะไรแล่วทำไมตำรวจถึงเข้าบ้านอ้ะ ไม่รู่เกอะว่าตำรวจน่ะเข้าบ้านใครคนบ้านนั่นจะต้องทำผิดอ้ะไรมาซักอย่างแน่ๆ”
เฮ้อ ลุงหมู่เชียรแกรึก็เป็นตำรวจที่ดี สุภาพ รักเด็ก ตั้งใจทำงานแบบนี้แต่เพียงแค่ลุงแกเข้ามาบ้านเราเพราะความรักและความหวังดีต่อเด็กๆ อย่างฉัน คนแถวบ้านเรายังมองฉันและคนในบ้านรวมถึงลุงหมู่เชียรแกผิดๆ แบบนี้แล้วโตขึ้นฉันยังอยากจะเป็นตำรวจอีกเหรอ???
ด.ช.สุพจน์ มัจฉา ชั้น ม.ศ.๒ โรงเรียนแกลง “วิทยสถาวร”
วันเสาร์ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๗ ปีเถาะ (๒๔ พฤษภาคม ๒๕๑๘)
.......
ภาพประกอบวันนี้เป็นหัวหน้าจราจร กก.ภ.จว.เชียงใหม่ ถ่ายเมื่อเดือนมิถุนายน ๒๔๙๕ ยศจ่าสิบตำรวจ สมัยนั้นตำรวจยศ ส.ต.ต.ถึง จ.ส.ต.ติดบั้งที่เขียนซ้ายทั้งหมดโดย ส.ต.ต.ก็ ๑ บั้ง , ส.ต.ท.๒ บั้ง , ส.ต.อ.๓ บั้ง และ จ.ส.ต.๔ บั้งอย่างภาพนี้ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น