สมัยผมเป็นเด็กอยู่ที่บ้านพังราดไทย หมู่ที่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดระยอง เวลามีงานอะไรหรือที่บ้านมีของที่จะต้องเอาไปใส่ภาชนะใหญ่ๆ หน่อย เพาะ(คุณพ่อ) แมะ(คุณแม่) หรือคนโต(ผู้ใหญ่) มักจะใช้ผมด้วยการพูดว่า “ไปเอาเตียบมาให้หน่อยฮิ” หรือไม่ก็ “ของอย่างงี่ต้องใส่เตียบฮิ่” เมื่อคนโตใช้ผมก็ไปเอาเตียบมาให้ท่านทันทีด้วยความเต็มใจเพราะ..ได้ตังค์ตั้งสลึงหนึ่ง
“เตียบ” ที่ว่านี้เป็นภาชนะใส่สิ่งของ ทำด้วยไม้หรือโลหะ รูปเตี้ยแบน มีขอบ ซึ่งตรงกับภาษากลางที่เรียกว่า “ถาด” นั่นแหละครับ
ผมถามแมะได้ความว่าคำว่า “เตียบ” เนี่ยะเด็กรุ่นใหม่ไม่มีใครใช้แล้วรวมถึงไม่รู้จักด้วย จะมีก็เฉพาะคนรุ่นเก่าๆ ที่พูดกันแต่ก็เหลืออยู่น้อยจนแทบจะหายไปเลยก็ว่าได้
ฝากพี่น้องคนร่ะยองไว่หน่อยหนะ เรามาช่วยกันรั่กษา “เตียบ” ไว่ดีกว่าก่อนที่ “เตียบ” จะหมดไปจากร่ะยองบ้านเรา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น