เช้านี้ที่แม่จริม (๘ ธันวาคม ๒๕๕๗)

เช่าวันนี่ ขอน่องพี่ มีความสุ่ข                 จ้ะยืนลุ่ก เดินเหิน ให้เพลินหน่ะ
คนร่ะยอง “เอาได้” จริงจริงจ้ะ                 น่ารั่กซ้า จริงด้วยเกี๊ย เชื่อเหียเหอะ

ขอให้พี่น่องทุ่กคนทำงานอย่างมีความสุ่ขหนะวันนี่ 
ด้วยรั่กจากเหียอู๊ดคนร่ะยองที่”เอาได้”

พักเบรก...
น้องตำรวจคนนั้น : นายครับ ใบขออนุญาตลากิจของผมที่นายเซ็นจื้อ(ชื่อ)นายไว้แล้วน่ะ ช่อง “อนุญาต” กับ “ไม่อนุญาต” จะยะจะใดครับ (ทำไงครับ) นายยังบ่ได้ติ๊กเตื้อ
นาย : อ้ะ อันนั้นก็แล้วแต่สูเขาเต๊อะว่าจะติ๊กช่องใด อ้ายเซ็นจื้อไว้แล้ว อ้ายฮับผิดชอบลายเซ็นของอ้ายก็แล้วกั๋น ฮ่ะๆๆๆๆ

การงาน แม้เคร่งเครียด , อย่าซีเรียส เดี๋ยวแก่นะ
ดูคน นี้ซิ่จ๊ะ , อายุน่ะ มากแล้วครับ
แต่ดู ยังนุ้มหนุ่ม , กระชวยชุ่ม กระชึ่บชั่บ
แข็งแรง ด้วยขอรับ , เจ้าตำรับ คนน่ารัก (จริงๆ เกี๊ย ไม่ปดเหาะ ๕๕๕)