"สวัสดีครับป้าๆ..." ผมพูดทักทายป้าแก้ว ป้าแต๋ว ป้าแมว และป้าแววซึ่งเดินมาหาผมที่โรงพัก "...เอ้อ แล้วทำไมวันนี้ป้าแหววหายไปไหนล่ะครับป้าๆ"
"สวัสดีเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด..." ป้าๆ ตอบพร้อมกัน "...วันนี้ป้าแหววมาบ่ได้เพราะไปหาหมอที่โฮงยา (โรงพยาบาล) น่ะเจ๊า" ป้าแก้วพูด
"แล้วป้าแหววอาการเป็นไงมั่งครับ" ผมถาม
"หมอบอกว่าผลการตรวจดี ยกเว้นไขมันลดลงนิดหน่อยน่ะเจ๊า..." ป้าแต๋วตอบ "...ตรวจเสร็จหมอก็ให้ปิ๊กบ้านได้เลยเจ๊า บ่ต้องนอน" ป้าแววพูดต่อ
"ดีแล้วละที่ไม่เป็นอะไรมาก คนอายุมากก็งี้แหละเนาะ ป้าๆ ก็ระวังไว้ด้วยก็แล้วกัน..." ผมเปรยๆ "...เอ้อ ว่าแต่ว่าวันนี้ป้าๆ มานี่มีอะไรจะให้ผมรับใช้ครับ"
"คือจะอี๊เจ๊าอ้ายลุงดาบ..." ตานี้ป้าแมวพูดมั่ง "...คือหมู่ป้าๆ พนันกันว่าป้าแหววจะต้องนอนโฮงยาก่อ ไผก๊าน (แพ้) ต้องเขกพื้นโต๊ะทำงานอ้ายลุงดาบอู๊ด ๑๐ กำ (ครั้ง) ป้าแมวกะป้าแววบอกว่าบ่นอน ป้าแก้วกะป้าแต๋วบอกว่านอน แล้วตานี้ป้าแมวกะป้าแววชนะ ก็เลยอยากหื้ออ้ายลุงดาบช่วยเป็นสักขีพยานหื้อจิ่ม (ให้หน่อย) น่ะเจ๊า อ้ะ ป้าแก้ว,ป้าแต๋ว เตรียมตัว เหอๆๆๆ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น