วันพุธที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2554

อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกหลานท่านเล่น ๓ (๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๔)

ผ่านไปอีกครึ่งวันสำหรับการทำงานอำนวยการที่โรงพักเวียงป่าเป้าวันนี้ เหมือนเดิมครับงานแทบมีอะไรเลย ออกจะเงียบเหงาไปซะหน่อยด้วยซ้ำ จากคนที่เคยออกตะลอนๆ ไปทั่วแทบไม่อยู่โรงพักเพราะงานก่อนนั้นถือว่างานนอกโรงพักเป็นงานหลัก งานใหญ่และเป็นหัวใจของสำนักงานตำรวจแห่งชาติที่จะต้องออกพบปะเยี่ยมเยียน ตรวจตราดูแลทุกข์สุขให้พี่น้องประชาชนกลับต้องมานั่้งประจำอยู่กับที่ ไม่เป็นไรครับค่อยๆ ปรับเดี๋ยวก็ชินไปเองแม้ว่าใจจริงส่วนลึกจะนึกถึงพี่น้องประชาชนซึ่งผมรักอยู่ตลอดเวลาก็ตาม


บางคนอาจสงสัยว่า เอ้า!! การเป็นตำรวจนั้นหน้าที่หลักคือการตรวจตราดูแลทุกข์สุขของพี่น้องประชาชนไม่ใช่เหรอแล้วทำไมไม่ออกไปล่ะอยู่โรงพักทำไม ก็ขอตอบว่างานตำรวจเราก็เหมือนกับหน่วยงานทั่วๆ ไปที่มีการแบ่งมอบหน้าที่ความรับผิดชอบให้คนนั้นทำส่วนนี้คนนี้ทำส่วนนั้น งานสายตรวจหรือการพบปะเยี่ยมเยียนพี่น้องประชาชนนี้สายงานป้องกันปราบปรามรับผิดชอบ ส่วนงานธุรการจะเป็นงานที่เกี่ยวข้องกับเอกสารและต้องอยู่ประจำโรงพักอะไรประมาณนี้งานอำนวยการเป็นผู้รับผิดชอบ แล้วทีนี้ผมได้รับมอบหมายให้ทำงานอำนวยการก็ต้องอยู่ประจำโรงพักจะออกไปข้างนอกทั้งๆ ที่ใจอยากทำจะตายอยู่แล้วก็ไม่ได้เดี๋ยวจะเป็นการแย่งงานคนอื่นเขามันไม่เหมาะสมเลยต้องทำต้องอยู่อย่างงี้


แต่อย่างที่เคยบอกนั่้นแหละผมไม่อยากปล่อยเวลาว่างให้เสียไปโดยเปล่าประโยชน์รวมทั้งนึกถึงสุภาษิตไทยเราที่ว่า "อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น"ขึ้นมาจึงใช้เวลาว่างๆ นั้นสอนและแนะนำอะไรต่อมิอะไรที่คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์และสามารถนำไปใช้งานในหน้าที่ได้ให้แก่น้องๆ ห้องอำนวยการเขาซึ่งวันนี้น้องๆ ได้หลายอย่างที่ไม่เคยรู้ สนุกดีครับ ผมว่านะความรู้สึกที่ได้ถ่ายทอดความรู้เป็นวิทยาทานนั้นมันเป็นความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว "ให้อะไรก็ไม่ดีเท่ากับให้ความรู้" ผมคิดอย่างนี้และทำอย่างนี้มาตลอด

ประการสำคัญสิ่งที่ถ่ายทอดให้น้องๆ นั้นผมไม่อยากให้รู้เฉพาะในส่วนของโรงพักเท่านั้นอยากจะนำออกเผยแพร่ไปสู่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ตำรวจอื่นที่เขาไม่รู้ได้รู้ด้วยจึงเขียนคำแนะนำการใช้ Microsoft word ขึ้นมาอีก ๑ เรื่องคือ "เรามาหาอะไรใช้แทนคำหรือข้อความที่เราใช้กันบ่อยๆ ดีไหม" ซึ่งผมนำออกเผยแพร่ไปเรียบร้อยแล้วสำหรับรายละเอียดของเรื่องนี้กรุณาคลิกดูได้ที่นี่ครับ


ที่มาของหนังสือฉบับด้านซ้ายกรุณาคลิกที่นี่ครับ

3 ความคิดเห็น:

  1. ขอแสดงความยินดีด้วยครับที่ได้มีโอกาสมาประจำตำแหน่งที่ อ.เวียงป่าเป้าย้อนหลังไป29ปีที่แล้ว ผมเคยได้ไปอาศัยชีวิตที่นั่นก็สนุกดี ชาวบ้านชาวเมืองมีน้ำใจดี ถ้ามีโอกาสจะแวะไปเยี่ยมเยียน

    ตอบลบ
  2. เป็นกำลังใจให้ครับ ท่าน
    ผมจะแวะเอาขนมไปฝากครับ
    ผมติดตามผลงานพี่ทางเฟคบุ้คมาตลอด เยี่ยมครับพี่

    นิว เวียงป่าเป้า

    ตอบลบ