วันที่ ๒๗-๒๘ พฤษภานี้ไม่ได้ไปทำงานเหมือนปกติที่ผ่านมาเพราะผมขออนุญาตลากิจ ๒ วันเนื่องจากจะต้องนำลูกสาวคนที่สวยที่สุดในโลก (อย่างน้อยก็ในสายตาผมเอง) ชื่้อนางสาวปัทมาพร มัจฉา เข้ามหาวิทยาลัยซึ่งเธอสอบได้
คณะวิศวกรรมและอุตสาหกรรมเกษตร ที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ ใช้เวลาเรียน ๔ ปี โดยวันแรก (๒๗ พฤษภาคม) ช่วงเช้าตั้งแต่เวลา ๐๘.๐๐-๑๒.๐๐ น.เป็นช่วงผู้บริหารพบผู้ปกครองนักศึกษาใหม่ที่หอประชุมศูนย์กีฬากาญจนภิเษกรับราชกาลที่ ๙ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ วันนี้ ผศ.ดร.จำเนียร ยศราช อธิการบดีและคณะผู้บริหารมาพบปะพูดคุย ให้คำแนะนำเรื่องราวต่างๆ ภายในมหาวิทยาลัยอย่างละเอียดละออเลยทีเดียวครับ รวมถึงตอบข้อซักถามที่ผู้ปกครองสอบถามด้วย ทำให้สบายใจอย่างยิ่งที่ลูกไำด้มาเรียน มาใช้เวลาศึกษาต่อที่นี่ตามที่เขาต้องการและคาดหวังไว้ อีกประการหนึ่งก็คือตอนนี้ลูกสาวอาจจะต้องเรียกคุณแม่เขาว่า "พี่" เสียแล้วเพราะคุณแม่เขา (คุณนภาพัน มัจฉา) เป็นศิษย์เก่าและสำเร็จการศึกษาที่นี่ ดีเหมือนกันนะมีแม่เป็นพี่ ฮา
หลังจากเสร็จสิ้ินการพบปะผู้ปกครองแล้วก็ใช้เวลาว่างๆ นั้นทัวร์ภายในมหาวิทยาลัยเพื่อให้รู้ว่าคณะที่เรียนอยู่ตรงไหน หอพักอยู่ตรงไหน ที่กินที่ทานอาหารอยู่ตรงไหน รวมถึงดูสภาพความเป็นไปภายในมหาวิทยาลัยด้วยซึ่งภรรยาผมพูดว่าเปลี่ยนไปเยอะ สมัยที่เธอเรียนอาคารหลายแห่ง คณะหลายคณะยังไม่มี ตอนนี้มีเพิ่มขึ้นเยอะมาก แต่เยอะมากในทางที่ดี น่าภาคภูมิใจที่ได้เป็นศิษย์เก่าที่นี่ เธอว่างั้นครับ เสร็จแล้วก็ทัวร์เชียงใหม่ใกล้ๆ นั่นแหละซักหน่อย พอตกเย็นพาลูกสาวคนสวยไปฉลองการเป็นนิสิตใหม่ พอได้เวลาอันสมควรก็กลับเข้าที่พักครับ
วันรุ่งขึ้น (๒๘ พฤษภาคม) ช่วงเช้าพาลูกสาวเข้ามหาวิทยาลัยอีกครั้ง คราวนี้เข้าแล้วเข้าเลย เพราะเธอต้องกินต้องอยู่ต้องศึกษาเล่าเรียนที่นี่ เนื่องจากมหาวิทยาลัยจัดหอพักให้ โดยนักศึกษาปี ๑ จะไม่อนุญาตให้พักหอพักข้างนอกเด็ดขาด เอ้อ แบบนี้ิซิ่ดี ผมชอบ สบายใจด้วย ทีนี้ก็เหมือนย้ายบ้านนั่นแหละ ต้องเอาข้าวของเครื่องใช้มาค่อนข้างเยอะ เราในฐานะหัวหน้าครอบครัวที่ดีก็ต้องทำหน้าที่อันสำคัญนี้นั่นก็คือ "แบกหาม" ครับ แต่ไม่ต้องทำอะไรมากเพราะวันนี้มีรุ่นพี่ชั้นปีที่ ๒ ของแต่ละคณะมารับน้องๆ คณะของเขา คณะใครคณะมัน ละลานตาเต็มไปหมดเลย พี่ๆ เขาก็ช่วยยก ช่วยแบก ช่วยหามเอาไปเก็บไว้ที่หอพัก ส่วนลูกสาวพร้อมกับเพื่อนๆ ชั้นปีที่ ๑ พวกพี่ๆ เขาก็จะพาไปแนะนำให้รู้จักกัน รู้กฎ รู้กติกาต่างๆ ของมหาวิทยาลัย แล้วสัปดาห์นี้ืทั้งสัปดาห์เป็นเวลา ๗ วัน มหาวิทยาลัยจะจัดพิธีรับน้องใหม่ตามธรรมเนียมปฏิบัติที่มีมาแต่เติม ซึ่งลูกสาวผมบอกว่า "สบายมากค่ะพ่อ ไม่ต้องห่วง" เราเป็นพ่อก็สบายใจ แต่ก็ไม่ห่วงเหมือนอย่างที่ลูกพูดนั่นแหละ ดีเสียอีกที่ประเพณีดีๆ งามๆ แบบนี้จะได้ไม่ต้ิองสูญหายไปกับสายลมและกาลเวลา การรับน้องใหม่นั่ืนอาจารย์ของมหาวิทยาลัียก็จะเข้ามาควบคุมดูแลอย่างใกล้ชิดซึ่งรับรองว่าไม่มีการแหวกแนวหรือทำอะไรที่ไม่เหมาะสมแน่
ดูเด็กๆ เขาทำกิจกรรมอะไรของเขาช่วงเช้าวันนี้ถึงราวเที่ยงๆ วันก็เดินทางกลับบ้่านที่่พะเยาโดยลูกสาวคนสวยอยู่ที่มหาวิทยาลัยเพื่อเรียนและสำเร็จเป็นอนาคตที่มีค่าของประุเทศชาติต่อไป ซึ่งผมและภรรยาก็จะมาเยี่ยมเยียนในช่วงวันหยุดเ้หมือนเดิมเพราะยังไงก็ตามเธอก็คือ "เด็ก" ในสายของของพ่อแม่อยู่วันยังค่ำนั่นแหละ
ตั้งใจเรียนหนังสือนะจ๊ะลูก
<<
ภาพทั้งหมด >>
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น