เหมือนเดิมครับพ่อแม่พี่น้องที่รัก คืนนี้ช่วงสองทุ่มเศษๆ ผมก็มานั่้งแหมะมันอยู่ที่โรงพักแม่จริมเฉกเช่นทุกๆ คืนที่ผ่านมานั่นแหละ อาทิตย์นี้ทำงานทุกวัน อาทิตย์ถึงอาทิตย์ไม่มีหยุด วันธรรมดาก็ทำงานแบบธรรมดา ส่วนวันหยุดเสาร์อาทิตย์ทำงานในฐานะนายตำรวจเวรชั้นผู้ใหญ่ประจำวันหยุดดังที่ผมนำเรื่องราวต่างๆ มาบันทึกไว้เสมอนั่นแหละ สนุกดี ชีวิตมีรสชาติขึ้นอีกเยอะ
ที่โรงพักแม่จริมคืนนี้เงี้ยบเงียบ ไม่มีใครนอกจากเจ้าหน้าที่เวรยามที่อยู่กัน ๒-๓ คน ผู้ต้องหาในห้องขังก็ไม่มี แต่อันหลังนี้ดีครับมันเป็นดัชนีวัดเรื่องความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินของพี่น้องในท้องที่ได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว แม่จริมก็งี้แหละ ร้อยวันพันปีถึงจะมีคดี มีผู้ต้องหากับเขาซักที พี่น้องอยู่กันอย่างสงบร่มเย็น ขโมยขโจรแทบไม่มี แต่ตำรวจเราก็ต้องหมั่นออกตรวจตราดูแลอย่าให้มีเหตุเกิดขึ้นได้ซึ่งพวกเราก็ทำกันอย่างสม่ำเสมอเป็นปกติครับ
ไม่รู้จะ อยู่มัน ไปทำไมอยู่แล้วได้ อะไร หรือก็เปล่าคิดแล้วก็ อย่าอยู่ เลยตัวเรามานั่งเฝ้า โรงพัก ดีกว่าแล.......................................แบบว่าที่บ้านพักไม่มีอะไรซักกะอย่างน่ะครับ ทีวี ตู้เย็น เครื่องอำนวยความสะดวก ฯลฯ ไม่มีหรอก (เพราะผมไม่ยอมเอามาเอง) เลยมาอยู่มันซะที่โรงพักนี่แหละ ว้าววว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น