"ส่าหวาดดีวันศีลเจ๊าอ้ายลุงดาบอู๊ด..." ป้าอ้วนกะป้าแหววสองคู่หูที่ไปไหนมาไหนมักจะไปด้วยกันเสมอซึ่งหอบหิ้วข้าวของพะรุงพะรังติดตัวมาด้วยพูดกับผม "...วันนี้วันศีล หลังจากทำบุญที่วัดเสร็จป้าก็เลยมานี่ กะว่าจะมาขอเยี่ยมเด็กกำพร้าที่โฮงพักหน่อยน่ะเจ๊า" ป้าอ้วนพูดต่อ
"สวัสดีครับป้า..." ผมยกมือรับไหว้และพูดตอบรับ "...เด็กกำพร้า? เอ๊ ที่โรงพักไม่มีนะครับ ส่วนใหญ่ก็ลูกๆ หลานๆ ตำรวจเราซึ่งทุกคนก็มีพ่อแม่อยู่ครบ ไม่มีใครกำพร้าซักคนนี่ครับ"
"จะใดจะบ่มี..." ป้าแหววพูด "...ก็บ่าแก้ว (ไอ้แก้ว) ที่เมื่อคืนมันเที่ยวกำมีดกำพร้าไล่ฟันหัวชาวบ้านเขาเจ็บกันหลายคนจนถูกต๋ำหนวดจับขังคอกที่โฮงพักนี้ไง มันเป็นหลานป้าเอง"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น