โรงพักเฮฮา : ตอน "กุ๊กมือดี" (๙ มีนาคม ๒๕๕๗)

“พี่พจน์ครับ...” ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งผมอายุมากกว่าเขาราวสี่ซ้าห้าปีโทรศัพท์พูดกับผม “..รู้งี้ผมไม่เป็นกุ๊กมือดีซะดีกว่า”

“อ้าว!! ทำไมล่ะน้อง..” ผมถาม “..กิจการร้านอาหารของน้องออกเจริญรุ่งเรือง ลูกค้าติดกันตรึมเพราะฝีมือในการทำอาหารของน้องจนใครๆ เขาก็ชมกันเปราะว่าน้องเป็นกุ๊กมือดีขนาดนี้ทำไมถึงไม่อยากเป็นหรือไม่อยากทำซะล่ะ”

“ก็แหม..พี่พจน์...” คราวนี้น้องเขาพูดเหมือนกับหมดอาลัยตายอยากในชีวิต ”...ถ้าผมมือขาดแขนขาด มือด้วนแขนด้วนผมคงขับรถไม่ได้แล้วก็คงไม่ไปชนเขาตายเพราะเมาแล้วขับเมื่อคืนนี้หรอกครับพี่พจน์”

เมาไม่ขับนะครับพี่น้อง เพื่อความปลอดภัยของท่านและเพื่อนร่วมทาง