เพาะ : เอ้อนี่แมะมัน แช้นจ้ะออกไปชั่กกล้าก่อนหน่ะ เดี๋ยวสายๆ จะได้ดำกันซะที
แมะ : ไปก่อนเห่อะ เดี๋ยวแช้นจัดการเรื่องลูกไปโรงเรียนเรียบร่อยแล่วจ้ะตามไป
......................
ชักกล้า” (คนร่ะยองออกเสียงเป็น “ชั่ก”) ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองก็คือถอนกล้าครับ โดยการชักกล้าของคนร่ะยองเท่าที่ผมเห็นและเคยชักด้วยนั้นเราจะไม่นั่งครับ แต่จะใช้วิธียืนแล้วก้มตัวลงชัก เมื่อได้พอประมาณแล้วก็จะเอากล้าที่ชักมาตีที่หน้าแข้งจนดินที่ติดต้นกล้ากระจายหรือหลุดออกไป
จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวั่ดร่ะยอง
นี่ครับ “ชักกล้า” โดยเมื่อชักมาแล้วก็เอากล้าตีกับหน้าแข้งเพื่อให้ดินที่ติดกับกล้าหลุดหรือกระเด็ดออกไป
เมื่อชักกล้ามาได้พอประมาณแล้วก็จะเอาไปวางบน “ม้า” (คนร่ะยองออกเสียง “ม่า”) ซึ่งทำด้วยไม้มีขา ๔ ขา (หรืออาจจะเป็นขาเดียว , ๒ ขาก็ได้) ด้านบนสุดเป็นไม้แผ่นเดียวหรือหลายแผ่นที่วางชิดติดจนเป็นแผ่นเดียวกันเสร็จแล้วใช้มือจับกล้ากระแทกเบาๆ บนม้าเพื่อให้ต้นกล้าเรียงติดกันพร้อมทั้งใช้ตอกมัดเป็นกำๆ เพื่อรอดำ
“ตอก” เป็นวัสดุชนิดหนึ่งซึ่งทำมาจากพืชตระกูลหวายหรืออะไรก็ได้ที่มีในท้องถิ่นนั้น โดยจะลอกเอาเฉพาะเปลือกนอกของมันออกมาแล้วจักให้เรียบร้อยเสร็จจากนั้นนำไปแช่น้ำสักคืนหรือสองคืนเพื่อให้ตอกที่ว่าเหนียวนุ่มเหมาะสำหรับมัดกล้า
ผมมันลูกชาวนาครับ เกิดมาก็เห็นนาแล้วเพราะฉะนั้นเวลาไปไหนมาไหนถ้าเจอพี่น้องดำนากันก็อดเข้าไปเยี่ยมเยียนไม่ได้ เห็นแล้วสบายใจดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น