ของดการบันทึกเหตุการณ์ในบล็อกช่วงระยะเวลาหนึ่ง (๓๑ มีนาคม ๒๕๕๙)

วันนี้ตั้งแต่ช่วงเช้าผมและครอบครัวเดินทางไปบ้านแมะเผือน มัจฉา บ้านเกิดที่บ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดระยอง เพราะจะไปบวชที่วัดพังราดมีกำหนด ๗ วันตั้งแต่วันที่ ๓-๙ เมษายนนี้ตามที่ได้ตั้งใจเอาไว้ช่วงป่วยซึ่งตอนนี้ผมหายดีแล้ว

ระหว่างนี้ผมของดการบันทึกเรื่องราวและเหตุการณ์ประจำวันในบล็อกนี้ไว้ก่อน หลังจากสึกแล้วจะกลับมาบันทึกต่อไป

ขอบคุณครับ

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : มั่งๆ (๓๐ มีนาคม ๒๕๕๙)

แมะ : เอ้ออีหนู เนื่อหมูที่เอาไปตากแดดน่ะไม่ต้องตากนานนักหนะ เอาแค่นมั่งๆ ก็พอเพาะเค้าชอบ
อีหนู : ได้ฮิ่แมะ

"มั่งๆ" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองหมายถึงตากแดดหรือย่างไฟยังไม่แห้งดี ยังไม่สุกดี ครึ่งดิบครึ่งสุก ประมาณนี้ครับ

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : อีนาคาเร (๓๐ มีนาคม ๒๕๕๙)

ช่ะบา : ป้าเมียดๆ ป้าเมียดพอจ้ะได้ข่าวพี่ทิ่ดน่อยมั่งม้า (ไหมล่ะ) ตั่ง (ตั้งแต่) ออกจากบ้านพังราดไปเมื่อปีที่แล่วแช้นไม่ได้ข่าวอ้ะไรเลย
ป้าเมียด : เห็นทิ่ดนี้ดพี่ชายมันบอกก๊ะป้าว่าตอนนี่น่ะทิ่ดน่อยมันอีนาคาเรอยู่หนะ แต่จ้ะอยู่ไหนก็ไม่มีใครรู่อีกแหนะ
.......
"อีนาคาเร" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองหมายถึงลำบากลำบน ไม่มีหลักมีแหล่งครับพี่น้อง (อีกคำหนึ่งซึ่งมีความหมายเช่นเดียวกันก็คือคำว่า "ตุหนัดตุเหน่ง")

สวัสดีวันพุธ (๓๐ มีนาคม ๒๕๕๙)

วันเอยวันพุธ
สวยสะดุด แจ่มบรรเจิด เฉิดเฉลา
สีเขียวใส นอกใน สุกสกาว
วะวับวาว ราวเทวา มาประทาน
วันเอยวันพุธ
บริสุทธิ์ ผ่องใส ใจสุขสันต์
เหล่าน้องพี่ ร่วมยินดี วันพุธพลัน
สุขสำราญ วันพุธ สุดแสนดี
..............
สวัสดีครับ วันนี้วันพุธแรม ๘ ค่ำเดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๓๐ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน

วันนี้ผมยังอยู่บ้านหลังพักฟื้นตามปกติโดยอาการทั่วไปแทบจะเรียกได้ว่าหายดีแล้วและส่วนใหญ่จะสาละวนอยู่กับการตระเตรียมข้าวของเพื่อเดินทางไปบ้านพังราดไทยในวันพรุ่งนี้โดยวันที่ ๓ เมษายนนี้ผมจะบวชที่วัดพังราดใกล้บ้านเป็นเวลา ๗ วัน

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : หง็อกๆ (๒๙ มีนาคม ๒๕๕๙)

ยายเม้ย : นี่ๆ ยายแม้น แกเห็นแว่นตาแช้นมั่งแม้ ไม่รู่เอาไว่ซะที่ไหนแล่ว เหมื่อตะกี๊แช้นก็ยังใส่อยู่หง็อกๆ
ยายแม้น : แกก็ใส่อยู่ตอนนี่เกี๊ย แหม่ ดูฮิ ทำเป็นคนแก่ขี้หลงขี้ลืมไปด้าย เหอๆๆๆๆ
..........
"หง็อกๆ" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองหมายถึงเมื่อสักครู่ที่ผ่านมาหรือ "หยกๆ" ครับพี่น้อง

เพี้ยนกันใหญ่ (๒๙ มีนาคม ๒๕๕๙)

ธรรมชาติ หมามัน ไม่นุ่งผ้า
ทั้งแว่นตา และหมวก ก็ไม่ใส่
อากาศร้อน ทำให้มัน ผันเปลี่ยนไป
เพี้ยนกันใหญ่ นะเจ้าหมา ข้าล่ะงง
ธรรมชาติ คนเรานั้น ใส่เสื้อผ้า
ใครละหนา จะกล้า เดินโท่งโท่ง
อากาศร้อน ทำให้เพี้ยน เปลี่ยนแปลงลง
ข้าล่ะงง ทั้งเจ้าคน ปนหมาแล

สวัสดีวันอังคาร (๒๙ มีนาคม ๒๕๕๙)

แสงสูรย์สาดส่องฟ้า วันใหม่
แช่มชื่นรื่นฤทัย ทั่วหล้า
ชมพูสุกสดใส สีแห่ง อังคาร
น้องพี่เพื่อนถ้วนหน้า แจ่มจ้า ร่าเริง
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันอังคารแรม ๗ ค่ำเดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๙ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน

วันนี้ผมยังอยู่บ้านหลังพักฟื้นตามปกติครับ

ใกล้เที่ยงวันออกไปฉี่ดยาที่หมอให้มาที่ รพ.สต.บ้านต๋อม ซึ่งการฉีดวันนี้เป็นเข็มสุดท้ายแล้ว
ขอบคุณคุณหมอและผู้เกี่ยวข้องทุกคนที่ให้บริการ
ผมเป็นอย่างดี ตอนนี้อาการดีแล้วครับ

ป้ายลักษณะนี้มักพบเห็นได้ทั่วไปที่โรงพยาบาลหรือสถานบริการสาธารณสุข
ปัญหามีว่า....ถ้าตอนนั้นเราต้องการใช้โทรศัพท์แต่ไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาลฯ เราจะรู้ได้อย่างไรว่าหมอกำลังตรวจหรือไม่ตรวจ แบบนี้คงจะต้องขับรถไปดูให้เห็นกะตา เฮ้อ ยุ่งยากไม่ใช่น้อยนะสำหรับการใช้โทรศัพท์ช่วงหลังๆ นี่ แต่ทำไงได้ล่ะ...กฏต้องเป็นกฏ

ช่วงบ่ายพร้อมกับภรรยาออกเดินทางไปทำธุระที่เชียงรายและหลังจากทำธุระเสร็จก็ไปตั้งหลักที่บ้านคุณยายเหมือนเดิม

คนฉลาด ประหยัด มัธยัสถ์
เห็นได้ชัด กันแล้ว ใช่ไหมครับ
บึ่งรถจาก พะเยา แฟนเราขับ
มานั่งร่วม สำรับ บ้านคุณยาย
เงินซักบาท คนฉลาด ไม่ต้องควัก
เพราะคุณยาย น่ารัก นั้นจัดให้
อะไรที่ ประหยัดได้ ประหยัดไป
เสียทำไม เงินทอง ของสำคัญ

ความทรงจำครั้งยังเยาว์ : สมุดหัวละสลึง (๒๘ มีนาคม ๒๕๕๙)

ตอนเรียนชั้น ป.๑ ที่โรงเรียนวัดพังราด (เพิ่มราษฎร์รังสรรค์) ซึ่งตั้งอยู่ที่บ้านเกิดตำบลพังราด อำเภอแกลง ระยอง เมื่อปี ๒๕๑๐ โดยครูจอง ทองก้อน ครูใหญ่เป็นครูประจำชั้นนั้นช่วงแรกๆ ผมทันได้ใช้กระดานชนวนราวเดือนสองเดือนต่อมาก็หันมาใช้สมุดแทน สมุดที่ใช้ตอนนั้นมีลักษณะแบบภาพประกอบนี้นี่แหละครับราคาหัวละสลึง (คนร่ะยองเราเมื่อก่อนจะเรียกลักษณะนามของสมุดและหนังสือว่า"หัว" แต่เด็กรุ่นหลังๆ ส่วนใหญ่จะใช้คำว่า"เล่ม"แทนกันเกือบหมดแล้ว)

ที่ที่จะซื้อสมุด ดินสอ เครื่องเขียนมีอยู่ที่เดียวคือร้านของ "ป้าเมาะ" ซึ่งอยู่ติดตัวโรงเรียน สมุดหัวละสลึงแต่ถ้าซื้อทุก ๔ หัวป้าเมาะจะแถมให้ ๑ หัว ครูจองก็เลยบอกพวกเราไว้ว่าถ้าซื้อหลายๆ หัวให้เด็กๆ เอาเงินมารวมกันและครูจะมอบหมายให้ผมซึ่งเป็นหัวหน้าชั้นเป็นคนไปซื้อมาให้ สำหรับส่วนเกินที่ป้าเมาะแถมจะใช้วิธีจับฉลากใครดวงดีจับได้ก็ให้คนนั้นไป
จำได้ว่าวันแรกเลยที่ผมไปซื้อสมุดที่ร้านป้าเมาะนั้นหลังจากเอาให้เพื่อน แล้วผมดวงดีจับได้อีก ๑ หัวรวมวันนั้นผมใช้สตางค์ไปสลึง ๑ แต่ได้สมุดถึง ๒ หัว อ้ะอ๊า เอาได้ๆ ๕๕๕

ภาพซ้ายมือเป็นนักเรียนโรงเรียนวัดพังราดซึ่งจบการศึกษาชั้น ป.๔ ก่อนหน้าผม ๑ รุ่นโดยรุ่นนี้มี "นงน้อย มัจฉา" พี่สาวผมรวมอยู่ด้วย

สวัสดีวันจันทร์ (๒๘ มีนาคม ๒๕๕๙)

วันจันทร์ สีเหลือง สดใส,เริ่มต้น วันใหม่ แช่มชื่น
วันจันทร์ ใบหน้า ระรื่น,ชื่นมื่น ยิ้มย่อง ผ่องใส
วันจันทร์ มีแต่ รอยยิ้ม,พักตร์พริ้ม เช้าค่ำ เที่ยงบ่าย
วันจันทร์ โชคดี ทั่วไป,สุขใจ ทุกท่าน ทุกคน
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันจันทร์แรม ๖ ค่ำเดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๘ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน

เหมือนเดิมครับวันนี้ผมยังคงพักฟื้นไข้อยู่ที่บ้านพะเยาตามปกติซึ่งช่วงนี้กำลังเตรียมท่องขานนาคด้วยเพราะจะไปบวชที่วัดพังราดไทยบ้านเกิดในวันที่ ๓ เมษายนนี้มีกำหนด ๗ วันครับ

* ใกล้ๆ เที่ยงหลานมาฉีดยาให้ที่บ้านครับซึ่งฉีดนี้ยังเหลือฉีดในวันพรุ่งนี้อีก ๑ เข็มก็จะครบคอร์ส

* หลังจากนั้นไปทานก๋วยเตี๋ยวสูตรโบราณริมกว๊าน

คนโบราณ ใส่เสื้อเหลือง แบบโบราณ
ทานก๋วยเตี๋ยว สูตรโบราณ ริมกว๊านจ้ะ
รสชาติดี แบบโบราณ ท่านเลยนะ
เชิญนะจ๊ะ แวะมาทาน สูตรโบราณ
.......
ก๋วยเตี๋ยวหมูสูตรโบราณ ตั้งอยู่ที่ถนนชายกว๊าน อ.เมืองพะเยา เปิดบริการทุกวัน ตั้งแต่เวลา ๐๗.๐๐-๑๕.๐๐ น.

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : ฟากสับ (๒๗ มีนาคม ๒๕๕๙)

ทิ่ดเยียน : ทำรา (ทำอะไร) พี่ทิ่ดเมือน
พี่ทิ่ดเมือน : ปล่าว,กะลังสานฟากสับ กะว่าจ้ะเอาไปซ่อมบ้านซ้าหน่อยอ้ะทิ่ดเยียน

"ฟากสับ" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองหมายถึงไม้ไผ่ที่ใช้ทำเป็นพื้นบ้านหรือฝาบ้านนั่นแหละครับพี่น้อง

สวัสดีวันอาทิตย์ (๒๗ มีนาคม ๒๕๕๙)

อาทิตย์ สีแดง แรงฤทธิ์,ใครใคร ก็คิด จะรัก
อาทิตย์ สุขจริง ยิ่งนัก,ใครใคร ก็รัก อาทิตย์
อาทิตย์ เวียนมา คราใด,สุขกาย สุขใจ สุขจิต
อาทิตย์ สีแดง แรงฤทธิ์,ทุกที่ ทุกทิศ มิตรรัก
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันอาทิตย์แรม ๕ ค่ำเดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๗ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคนและเหมือนเดิมครับวันนี้ผมยังคงพักฟื้นไข้อยู่ที่บ้านพะเยาตามปกติ

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : หมอลี,หมาลี (๒๖ มีนาคม ๒๕๕๙)

น้องช่ดช่อย : ว่างา จะไปหนาป้าตุ้ม แหม่ ถือธูปเทียนซะเต็มไม้เต็มมือยังงี่ท่าจ้ะมีของดีแน่ๆ เลย ไหนบอกแช้นหน่อยฮิ
ป้าตุ้ม : ก็เห็นเค้าว่าใต้ถุนบ้านแมะเผือน มัจฉาน่ะมีหมอลีกองใหญ่เคทั่งๆ ที่ไม่เคยมีมาก่อนก็เลยจะไปขอเลขเด็ดซะหน่อย

"หมอลี" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองซึ่งบางแห่งพูด "หมาลี" หมายถึงจอมปลวกสีน้ำตาลปนดำซึ่งถ้าเกิดในบ้านคนมักจะสร้างบ้านเล็กๆ ครอบไว้แล้วใช้ผ้าแดงคาดและบูชาขอโชคขอหวยตามความเชื่อ

สวัสดีวันเสาร์ (๒๖ มีนาคม ๒๕๕๙)

สวัสดี น้องพี่ วันนี้วันเสาร์
ไร้หมองเศร้า โศกตรม ขื่นขมทั้งหลาย
สวัสดี วันเสาร์ เพื่อนเราหญิงชาย
มิตรสหาย ร่วมชายคา อาณาจักรแดน
สวัสดี สุขสมหวัง ดั่งที่ตั้งจิต
สิ่งที่คิด ประสบสม อารมณ์สุขแสน
สวัสดี วันเสาร์ เราเขาฟงแฟน
ทั่วแว่นแคว้น แดนดิน ทั้งถิ่นแหลมทอง
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันเสาร์แรม ๔ ค่ำเดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๖ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคนและเหมือนเดิมครับวันนี้ผมยังคงพักฟื้นไข้อยู่ที่บ้านพะเยาตามปกติ

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : ลงว่า (๒๕ มีนาคม ๒๕๕๙)

น้องแต๋น : นี่ๆ น้องกระแต เหมื่อวานหนะแช้นไปเยี่ยมเหียอู๊ดที่โรงพ่ะยาบาล เฮ้อ ลงว่าสภาพที่เห็นเนี่ยเหียอู๊ดคงไม่รอดแหงๆ แหม่ แลน่าสมเพดเหลือเกิน
.......
"ลงว่า" ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองมีความหมายว่าเชื่อใจ เชื่อมั่นต่อเรื่องใดเรื่องหนึ่งในลักษณะปลงอนิจจังนั่นแล

สวัสดีวันศุกร์ (๒๕ มีนาคม ๒๕๕๙)

สุขซู้กสุข วันศุกร์ สุขเหลือหลาย
ใช่จ้าใช่ สุขมากมาย จริงจริงจ้ะ
สุขเข้าไป ให้พอใจ ไปเลยนะ
จะเดินหน้า หรือถอยหลัง ไม่วางวาย
มาสุขกัน เธอกับฉัน วันศุกร์นี้
ดีดี๊ดี มาซีพี่-น้องทั้งหลาย
ศุกร์ทั้งที อย่าให้มี ใครต้องตาย
แต่ถ้าตาย ก็พ้นทุกข์ สุขไปเล้ยยย
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันศุกร์แรม ๓ ค่ำเดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๕ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคนและเหมือนเดิมครับวันนี้ผมยังคงพักฟื้นไข้อยู่ที่บ้านพะเยาตามปกติซึ่่งช่วงนี้กิจกรรมต่างๆ ประจำวันก็จำเจหรือเหมือนกับทุกวันที่ผ่านมานั่นแหละเพราะยังคงอยูู่ในระหว่างพักฟื้น

ใกล้ๆ เที่ยงวันไปฉีดยาที่ รพ.สต.บ้านต๋อม
อีก ๒ ครั้งก็จะจบหลักสูตรแล้ว เย้

เสร็จแล้วออกไปทานอาหารกลางวันข้างนอก

หลังจากทานอาหารแล้วผมกับภรรยาเดินทางไปจังหวัดเชียงรายเพื่อติดต่อธุระปะปังต่างๆ และคืนนี้เรานอนกันที่บ้านคุณยายนั่นแหละครับ

สวัสดีวันพฤหัสบดี (๒๔ มีนาคม ๒๕๕๙)

อรุณฤกษ์เบิกฟ้า รุ่งสาง
แสงแจ่มแจ้งจางปาง สว่างแล้ว
หมู่วิหคนกกาต่าง บินออก รวงรัง
สุดแช่มชื่นเพริศแพร้ว ผ่องแผ้ว สวัสดี
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันพฤหัสบดีแรม ๒ ค่ำเดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๔ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน

เหมือนเดิมครับวันนี้ผมยังคงพักฟื้นไข้อยู่ที่บ้านพะเยาตามปกติ

ใกล้ๆ เที่ยงวันไปฉีดยาที่ รพ.สต.บ้านต๋อมซึ่งยังเหลืออีก ๓ เข็มก็จะหมดแล้วครับ

สิ่งที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคดีอุบัติเหตุจราจรตอนบิดคดีฆ่าบนถนน (๒๓ มีนาคม ๒๕๕๙)

'สิ่ง'ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังคดีอุบัติเหตุจราจรตอนบิดคดีฆ่าบนถนน : โลกตำรวจ โดยผศ.ดร.ปนัดดา ชำนาญสุข

ความไม่มั่นใจต่อความยุติธรรมในคดีอุบัติเหตุจราจรที่เป็นกระแสสังคมโด่งดังอยู่ในขณะนี้นั้นเกิดขึ้นจากหลายเหตุหลายปัจจัยและเกี่ยวพันกับองค์การต่างๆ จำนวนมาก มิใช่เฉพาะสำนักงานตำรวจแห่งชาติเท่านั้น

“คดีเพิ่มก็โดนจวก เอะอะก็จะสั่งย้ายผู้กำกับ ย้ายหัวหน้าโรงพัก ทีนี้เขาก็บีบเรา กดดันเรามาเป็นลำดับ” เสียงบ่นจากตำรวจผู้ปฏิบัติ

การลงโทษด้วยการโยกย้าย สับเปลี่ยนผู้ปฏิบัติงานเป็นการแก้ปัญหาที่เพียงพอแล้วหรือ? ทำไมสำนักงานตำรวจแห่งชาติจึงนิยมใช้วิธีการเช่นนี้มากกว่าการแก้ไขเปลี่ยนแปลงที่รากเหง้าสาเหตุ อาทิเช่น แก้ไขปัญหาที่ระบบการทำงาน ระบบการกำกับ ติดตาม ตรวจสอบ และประเมินผล หรือแม้กระทั่งการตั้งคำถามกับฝ่ายกำหนดนโยบายของสำนักงานตำรวจแห่งชาติเองด้วยว่า “การตั้งเป้าคดีนั้นเป็นเหตุที่มาของการหลอกลวงในโลกของตำรวจหรือไม่?”

การที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ รวมถึงหน่วยงานต่างๆ ที่ทำงานด้านความปลอดภัยทางถนนไม่สามารถยอมรับความจริงได้ว่าคดีอุบัติเหตุทางถนนมีจำนวนที่สูงมาก และเป็นภาระที่มากเกินกว่าที่คนทำงานระดับไพร่พลระดับล่างจะแบกรับได้โดยปราศจากการสนับสนุนในการแก้ไขและป้องกันปัญหาในเชิงระบบหากแต่มุ่งผลักภาระการลดยอด (ลดคดี) ให้ได้นั้น สิ่งที่ตามมาย่อมเป็นไปอย่างที่เห็น

อุบัติการณ์ของการฆ่าบนถนน (kill on the road) ที่เพิ่มสูงขึ้นจนประเทศไทยติดอันดับสองของโลก รวมถึงการชนแล้วหนี (hit and run) ที่เพิ่มขึ้นด้วยนั้นแสดงให้เห็นถึงจริยธรรมที่ตกต่ำของผู้ขับขี่บนถนนในเมืองพุทธ ในขณะที่ปัญหาเดิมๆ ที่สะสมมาตั้งแต่ในอดีต อาทิเช่น ชนแล้วถอยหลังกลับมาทับให้ตายเพื่อที่จะได้เคลียร์ง่ายๆ ก็ยังคงดำรงอยู่โดยไร้คนใส่ใจที่จะแก้ไขวัฒนธรรมย่อยที่เลวร้ายในกลุ่มผู้ขับขี่รถภายใต้ระบบเถ้าแก่ที่มีการสั่งสอนบอกต่อว่า “ถ้าชนแล้วให้หลบไปก่อน หน้าที่เคลียร์เป็นของเถ้าแก่และบริษัทประกัน”? ส่งผลให้โชเฟอร์ฮึกเหิมและย่ามใจที่จะเป็นโชเฟอร์ตีนผีมากขึ้นโดยไม่สนใจสำนึกแห่งความปลอดภัยบนถนน

“การโยนความผิดให้ตกเป็นของผู้ตาย” หมายความว่า ผู้ตายจะกลายเป็นผู้ประมาทที่ก่อให้เกิดอุบัติเหตุทางถนน (อบถ.) ผู้กระทำประมาท (ตัวจริง) กลับไม่ต้องรับโทษทางกฎหมาย ไม่มีการบันทึกประวัติความผิดไว้ในสารบบของผู้ประมาทที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สินของผู้อื่น หรืออาจกล่าวว่า การพ้นผิดทางกฎหมายย่อมเกิดขึ้นได้ หากยอมจ่ายแก่ผู้มีส่วนได้เสียทุกฝ่ายจนพอใจเช่นนี้มิใช่เกิดขึ้นเฉพาะในกลุ่มของประชาชนแต่เพียงเท่านั้น หากแต่มีตำรวจจำนวนไม่น้อยที่ต้องตายกลางถนนและจบลงด้วย “วิธีการเคลียร์ให้ผู้ตายกลายเป็นผู้ประมาท” ด้วยความคิดเพียงว่า “ทำไงได้ ญาตผู้ตายเขาก็ยินยอม ไหนๆ ก็ตายไปแล้ว”?

ปรากฏการณ์เคลียร์ในรูปแบบ “บิดคดี” “ดำคดี” “ไม่ลงเลขคดี” บนวิถีการสมยอมเย้ยกฎหมายเช่นนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? ใครอยู่เบื้องหลังบ้าง? ทำไมเรื่องเลวร้ายในลักษณะเช่นนี้จึงยังคงดำรงอยู่ในสังคมไทย? และทางออกต้องเป็นอย่างไร?

ต้องติดตามผ่านท่าทีของ พล.ต.อ.จักรทิพย์ ชัยจินดา ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ และ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ว่า รู้ เข้าใจ และจริงใจ ต่อการแก้ไขปัญหาการฆ่ากันบนถนนที่ดำรงอยู่บนมายาคติที่ว่าอุบัติเหตุจราจรเป็นเพียงคดีเล็กน้อย (ลหุโทษ) เท่านั้น? หรือไม่?

หรือครั้งนี้ก็เป็นเพียงแค่การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าหลบกระแสไปวันๆ เพราะ เดี๋ยวคนไทยก็ลืม เหมือนทุกคราวที่ผ่านมา ????

ที่มา : http://www.komchadluek.net/detail/20160323/224559.html

สวัสดีวันพุธ (๒๓ มีนาคม ๒๕๕๙)

วันพุธ ผุดผ่อง ยองใย,สีเขียว สดใส เปล่งปลั่ง
วันพุธ วันดี มีตังค์,เต็มถุง เต็มถัง มากอง
วันพุธ หน้าตา แช่มชื่น,ยิ้มเริง ระรื่น ใสผ่อง
วันพุธ ไปไหน ใครมอง,เป็นหนึ่ง ใช่สอง รองใคร
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันพุธแรมค่ำ ๑ เดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๓ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ปีก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน

เช้าวันนี้ผมและภรรยาออกเดินทางจากบ้านคุณยายที่เชียงรายเพื่อกลับบ้านพะเยาราวตี ๕ ถึงบ้านก็ ๖ โมงกว่านิดหน่อย ตอนนั้นอากาศเย็นสบายๆ แต่พอสายๆ ขึ้นมาก็กลับมาร้อนตามแบบฉบับของหน้าร้อนตามปกติครับ

ศัพท์เสียงสำเนียงระยองเพื่อพี่น้องไทย : บ้าแป้ง (๒๒ มีนาคม ๒๕๕๙)

เจ๊เมียด : ป้าเมาะๆ ม่ะขามนี่ขายงา (ยังไง)
ป้าเมาะ : เถ้าม่ะขามธัมม่ะดา (ธรรมดา) แช้นขายโลง (โลนึง,โลละ) ๓๐ แต่ม่ะขามบ้าแป้งเนี่ยแช้นขายโลง ๕๐ มันหายาก

"บ้าแป้ง” (บางแห่งพูด “โม่แป้ง”) ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองใช้กับมะขามที่แก่และสุกเต็มที่แต่ยังไม่ถึงกับงอม โดยมะขามที่ว่านั้นเนื้อต้องเต็มและแน่นฝัก เปลือกนอกต้องร่อน เวลาแกะเปลือกก็จะไม่ติดกับเนื้อมะขามด้านในครับ ถ้าไม่ใช่ลักษณะนี้ก็ไม่ใช่ “บ้าแป้ง” ซึ่งแต่ละต้นหรือแต่ละกิ่งจะมีมะขาม “บ้าแป้ง” ไม่กี่ฝักเท่านั้น ราคาถึงค่อนข้างแพง

สวัสดีวันอังคาร (๒๒ มีนาคม ๒๕๕๙)

วันอังคาร น้องของจันทร์ พี่ของพุธ
ช่างสวยงาม ผ่องผุด หยุดไม่อยู่
วันอังคาร ยึดมั่น กตัญญู
แด่ท่านผู้ มีพระคุณ กตัญญุณตา
วันอังคาร สีส้มใส นอกในแจ่ม
ใบหน้าพริ้ม ยิ้มแย้ม แกมหรรษา
วันอังคาร คล้อยเคลื่อน เยือนอีกครา
สุขอุรา กายใจ สดใสเอย
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันอังคารขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๒ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน

สำหรับวันนี้ผมยังคงพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านตามปกติตอนนี้อาการป่วยดีขึ้นตามลำดับจนแทบจะเรียกได้ว่าเกือบเป็นปกติแล้วโดยหมอให้ลาพักจนถึงวันที่ ๓๑ เดือนนี้

ใกล้ๆ เที่ยงออกไปฉีดยาที่ รพ.สต.บ้านต๋อมซึ่งยาที่ว่านี้ยังเหลือการฉีดอีก ๕ ครั้งก็จะครบตามที่หมอให้มาจากนั้นออกไปทานอาหารกลางวันในตัวเมืองพะเยาและกลับบ้านพักผ่อน

เวลา ๑๖.๐๐ น.เดินทางไปเชียงรายโดยมีจุดหมายปลายทางที่บ้านคุณยายเหมือนเดิมครับ

สำหรับคืนนี้ผมกับภรรยาพักที่เชียงรายครับ

สวัสดีวันจันทร์ (๒๑ มีนาคม ๒๕๕๙)

วันจันทร์วันดี สีเหลืองเรืองรอง
บริสุทธิ์ผุดผ่อง ดั่งทองเนื้อเก้า
วันจันทร์สดใส จิตใจแวววาว
ไร้สิ่งหมองเศร้า เข้ามาหาตัว
สวัสดีวันจันทร์ ทุกท่านทุกคน
ไม่เจ็บไม่จน สุขล้นถ้วนทั่ว
ขอให้สิ่งร้าย หายไปจากตัว
สดชื่นยิ้มหัว จงทั่วกันเอย
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันจันทร์ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๑ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน

สำหรับวันนี้ผมยังคงพักรักษาตัวอยู่ที่บ้านตามปกติตอนนี้อาการป่วยดีขึ้นตามลำดับจนแทบจะเรียกได้ว่าเกือบเป็นปกติแล้วโดยหมอให้ลาพักจนถึงวันที่ ๓๑ เดือนนี้

ต้นเดือนเมษาคิดว่าจะลาบวชสัก ๗ วันตามที่เคยตั้งใจไว้ขณะป่วยทั้งนี้ก็เพื่อศึกษาพระธรรมขององค์สมเด็จพระ สัมมาสัมพุทธเจ้าและเพื่อแมะเผือน มัจฉา สำหรับกำหนดการที่คิดไว้เวลานี้ก็คือจะบวชก่อนสงกรานต์เพราะสงกรานต์งานจะ เยอะและยุ่งมากทั้งตัวเราและคนอื่นๆ สถานที่บวชคือวัดพังราด หมู่ ๔ ตำบลพังราด อ.แกลง จ.ระยอง บ้านเกิดครับ ข่าวคราวและรายละเอียดที่ชัดเจนผมจะแจ้งให้ทราบอีกครั้งหนึ่ง

สนามฟุตบอลของชาวพะเยา (๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙)

และแล้วความฝันของชาวพะเยาจะมีมีสนามฟุตบอลกลางกว๊านเป็นของตัวเองก็ใกล้จะ เป็นจริงเข้ามาทุกที่ ตอนนี้อยู่ระหว่างการก่อสร้างตามแบบแปลนที่นำเสนอนี้ เหอๆๆๆๆๆ

กว๊านพะเยาวันนี้ (๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙)

"เกิ๊กเดิ๊ก" คำเมืองหรือภาษาเหนือใช้ประกอบกับคำว่าแห้งเพื่อเน้นความหมายว่า "สุดๆ, มาก, มากมาย, ขอด" ชักตัวอย่าง
"กว๊านพะเยาวันนี้นอกจากเต็มไปด้วยหมอกควันปกคลุมแล้วยัง "แห้งเกิ๊กเดิ๊ก" จนสามารถจัดการแข่งขันฟุตบอลพรีเมียร์หรือฟุตบอลโลกกลางกว๊านได้อย่างสบาย" เหอๆๆๆ "แห้งเกิ๊กเดิ๊ก"

<< ภาพในส่วนนี้ทั้งหมด >>

มาลองฝึกพูดร่ะยองกันดีกว่า (๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙)

เดินไล่ฟายในนา ตกก้ะหลุก เตะหัวขี้แต้ตีนเคล่ด หน้าแข้งถกหมดเลย

ความหมาย : ฟาย=ควาย , กะหลุก=หลุม,บ่อเล็กๆ กลางท้องไร่ท้องนา , หัวขี้แต้=ดินที่เป็นก้อนแข็งตะปุ่มตะป่ำที่เกิดจากขี้ไถหรือวัวควายย่ำ ส่วนที่โผล่เป็นก้อนขึ้นมา , หนังถก=หนังถลอก

เป็นงาพี่น่อง พอจะพู่ดได้แม้ แหม่ คำหรือสำเนียงร่ะยองง่ายกว่าเค้าเช่ด จริงๆ เกี๊ย ไม่ปดเหาะ เอาได้ๆ

สวัสดีวันอาทิตย์ (๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙)

อาทิตย์ที่ ยี่สิบ เดือนมีนา
ศักราช์ สองพันห้า ห้าสิบเก้า
อาทิตย์ส่อง สว่าง กลางลำเนา
และขุนเขา แจ่มแจ้ง ทุกแห่งหน
อาทิตย์แกร่ง ด้วยแรง พลังใจ
สุขสดใส ทั่วไป ไร้หมองหม่น
อาทิตย์ยิ้ม ผู้คนแย้ม แจ่มกมล
สวัสดี ทุกคน วันอาทิตย์
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันอาทิตย์ขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๒๐ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน 

สำหรับวันนี้ผมยังพักผ่อนอยู่ที่บ้านพะเยาตามปกติท่ามกลางบรรยากาศข้างนอกที่เต็มไปด้วยหมอกควันปกคลุมทั้งตังจังหวัดและใกล้เคียงจนแสบหูแสบตาไปหมดเลยทีเดียว

ใกล้ๆ เที่ยงวันผมและภรรยาออกไปหาอาหารกลางวันทานข้างนอกโดยเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวติดกว๊านพะเยา สำหรับกว๊านพะเยาวันนี้เป็นยังไงผมมีภาพมาฝากครับ

"เกิ๊กเดิ๊ก" คำเมืองหรือภาษาเหนือใช้ประกอบกับคำว่าแห้งเพื่อเน้นความหมายว่า "สุดๆ, มาก, มากมาย, ขอด" ชักตัวอย่าง
"กว๊านพะเยาวันนี้นอกจากเต็มไปด้วยหมอกควันปกคลุมแล้วยัง "แห้งเกิ๊กเดิ๊ก" จนสามารถจัดการแข่งขันฟุตบอลพรีเมียร์หรือฟุตบอลโลกกลางกว๊านได้อย่างสบาย" เหอๆๆๆ "แห้งเกิ๊กเดิ๊ก"

<< ภาพในส่วนนี้ทั้งหมด >>

เด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งแต่งชุดกีฬาพร้อมหอบลูกฟุตบอลไปด้วย ๒ ลูกเดินผ่านมา
"จะไปตางใดกันสูเขา" เราถาม
"หมู่ผมเขาจะไปเตะฟุตบอลกลางกว๊านพะเยาน่ะครับลุงอู๊ด ตอนนี้เขาบอกว่ากว๊านบ้านเฮาน่ะมัน "แห้งเกิกเดิ๊ก"แล้ว เหอๆๆๆ"

ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : หนามกระทืบยอบ (๑๙ มีนาคม ๒๕๕๙)

เมีย : เอ่อพี่ทิ่ด แกไปทำอ้ะไรมา ดูฮิแขนขามีแต่รอย อย่าบอกหนะว่าโดนอีน้องแป๋วข่วน ม่ายงั่นแช้นเอาตาย บอกมาเดี๋ยวนี่

ผัว : แหม่ อีน่องป๋งน่องแป๋วที่หนา แช้นไปเด็ดผักก้ะชั่บ (กระชับ) กลางนาเจอะหนามกระทืบยอกมันตำเกี๊ย คิ่ดมากไปได้ เอ้า เอาไปผัดก้ะชั่บ อูยๆๆๆ

...........

“หนามกระทืบยอบ” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองก็คือ “ไมยราบ” นั่นเองครับพี่น้อง

สวัสดีวันเสาร์ (๑๙ มีนาคม ๒๕๕๙)

สวัสดีวันเสาร์เช้าแจ่มใส
แสนสดชื่นเริงรื่นใจให้สุขสันต์
สวัสดีวันเสาร์สวยตระการ
จิตเบิกบานกายาพารื่นรมย์
สวัสดีวันเสาร์วันผ่อนพัก
ขอพี่น้องที่รักจงสุขสม
สวัสดีวันเสาร์ไม่เศร้าซม
ทุกข์ระทมหายไปจากใจตัว

สวัสดีวันศุกร์ (๑๘ มีนาคม ๒๕๕๙)

วันศุกร์วันแห่งสุข,สนานสนุกทุกข์หลีกหนี
วันศุกร์สุขจึงมี,ประการฉะนี้ดีจังแล
วันศุกร์สุขหฤหรรษ์,จิตเบิกบานใจแน่วแน่
วันศุกร์ไม่ผันแปร,สุขจริงแท้แม้ยามใด
...........
สวัสดีครับ วันนี้วันศุกร์ขึ้น ๑๑ ค่ำ เดือน ๔ ปีมะแม จุลศักราช ๑๓๗๗ ตรงกับวันที่ ๑๘ มีนาคม พุทธปรินิพพานล่วงแล้ว ๒๕๕๙ ก็ขอให้คิดสิ่งใดสมความมุ่งมาดปรารถนาและสมหวังจงทุกประการและทุกคน สำหรับวันนี้ผมยังพักผ่อนอยู่ที่บ้านพะเยาตามปกติครับ

ใกล้ๆ เที่ยงวันไปฉีดยาที่ รพ.สต.บ้านต๋อมและหลังจากนั้นก็กลับบ้านแล้วไม่ได้ไปไหนครับ

สวัสดีวันพฤหัส (๑๗ มีนาคม ๒๕๕๙)

พฤหัส สวัสดีจ้ะ,มาแล้วนะ เพื่อนหญิงชาย
พฤหัส สบายสบาย,จิตแจ่มใส ไม่เศร้าหมอง
พฤหัส วันรื่นรมย์,ให้สุขสม อารมณ์ปอง
พฤหัส ยิ้มแย้มย่อง,จงเป็นของ ทุกทุกคน

คืนที่ผ่านมาผมกับภรรยานอนพักที่บ้านคุณยาย สันโค้งหลวง อ.เมืองเชียงรายครับเพราะเช้าวันนี้หมอนัดดูอาการและเมื่อถึงเวลาราว ๙ โมงเช้ากว่าๆ ก็เดินทางไปพบหมอที่โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ซึ่งหมอบอกว่าอาการโดยรวมดีขึ้นแต่ยังมีอ่อนเพลียอยู่จึงให้หยูกยาพร้อมทั้งให้พักต่อจนถึงวันที่ ๓๑ มีนาคมนี้

อาหารเย็นเย็นนี้ที่บ้านคุณยายเป็นปลาหมึกไข่ต้มน้ำปลากินกับข้าวสวยและน้ำพริกเกลือครับ อร้อยอร่อย
(น้ำพริกเกลือ : ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองก็คือพริกน้ำปลานั่นแหละพี่น้อง)

คืนนี้นอนพักค้างคืนที่บ้านคุณยาย พรุ่งนี้เช้าถึงจะกลับบ้านพะเยาจ้า