แม้ไร้ตัวช่วย ก็ทำเองได้
เดินไปให้ถึง ยังซึ่งจุดหมาย
ก่อนถึงวันตาย วอดวายชีวา
ชีวิตคนนั้น มันสั้นหนักหนา
เมื่อยามเกิดมา ต้องทำให้ดี
ยิ้มรับความทุกข์ ยิ้มรับสุขศรี
ยิ้มทุกนาที ทุกวี่ทุกวัน
ใครจะว่ายิ้ม แล้วมันน่าขัน
ก็ช่างหัวมัน ตัวฉันไม่แคร์
ต้องคิดว่าฉัน นั้นมันก็แน่
อย่าไปยอมแพ้ ต่อสิ่งใดใด
ร้อยกรองนี้เรียกว่า "ปมาณิกฉันท์ ๘" ครับ สนุกดี ว่างๆ พี่น้องลองฝึกแต่งกันนะครับ ไม่ยาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น