ช่วงนี้เมื่อปีที่แล้วผมไปร่วมงานฌาปนกิจศพนายคนหนึ่งซึ่งวันนั้นคนงี้เต็มจนแทบไม่มีที่จะยืนเลยทีเดียว นายคนที่ว่านี่เป็นที่รักของทุกคนซึ่งไม่ใช่เฉพาะแต่คนในวงการเดียวกันเท่านั้นแต่รวมถึงคนนอกวงการด้วย คนส่วนใหญ่จะเรียกนายคนนี้ว่า "ลุง" บางคนก็เรียก "ตา" นายคนนี้เสียชีวิตด้วยโรคชราในวัย ๘๙ ปี
"ไปดีเถอะนะนายสมชายหรือลุงสมชาย (ขอสงวนนามสกุล) สัปเหร่อผู้โอบอ้อมอารีมีน้ำใจแห่งวัด..."
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น