คืนนี้ที่แม่จริม (๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๘)

วันนี้ตั้งแต่เวลาประมาณ ๒๐.๐๐ น.เป็นต้นไปผมเดินทางมาที่โรงพักแม่จริมเหมือนทุกคืนที่ผ่านมาครับ ซึ่งก็เหมือนเดิมนั่นแหละงานน่ะไม่มีอะไรหรอก กลางวันก็ยังแทบไม่มีแล้วกลางคืนจะมีได้อย่างไร แต่มาอยู่แล้วมันสบายใจดี แม้ไม่มีเหตุด่วนเหตุร้ายแต่ของอย่างนี้จะไว้ใจได้เสียที่ไหน หากมีแม้จะมีเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องเขาจัดการตามอำนาจหน้าที่อยู่แล้วก็ตามแต่เราในฐานะผู้บังคับบัญชาก็ยังสามารถช่วยเสริมได้ในหลายๆ อย่างไม่ว่าจะเป็นไปร่วมกับน้องๆ เขาหรือสั่งการต่างๆ ก็ได้ซึ่งเจ้าหน้าที่จะมีขวัญและกำลังมากขึ้นไปด้วยที่มีผู้บังคับบัญชามาดูมาแลแล้วอะไรๆ ก็จะง่ายขึ้น ดีขึ้น สิ่งที่ได้นั้นผลสุดท้ายก็ตกอยู่ที่พี่น้องประชาชนนั่นแหละครับผมว่า

สำหรับเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติหน้าที่วันนี้ประกอบด้วย
๑. ร.ต.ท.กฤษดิกร กันบุญ ปฏิบัติหน้าที่พนักงานสอบสวน
๒. ด.ต.จักรพันธ์ พรมทะนา ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่สื่อสาร
๓. ด.ต.วีระวัฒน์ กะแก้ว ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่ประจำวัน
๔. ส.ต.อ.ชาตรี สุทธิใส ปฏิบัติหน้าที่เจ้าหน้าที่สิบเวร
ในส่วนของห้องควบคุมผู้ต้องหาคืนนี้เหมือนเดิมครับคือไม่มี

อาบน้ำกินข้าว หวีเผ้าหวีผม 
ใส่เสื้อคอกลม สีน้ำเงินสวย
กางเกงอีกนั่น ฉันก็ใส่ด้วย 
ไม่งั้นคงขวย คงเขินคนเขา
แล้วมาปักหลัก โรงพักอีกหน 
แม้ไร้ผู้คน ใช่เป็นไรเล่า
หากแม้นมีเหตุ เภทภัยตัวเรา 
นั้นก็จะเข้า ไปดูไปแล

“นายครับ มีงานด่วนเข้ามาครับ.....” เจ้าหน้าที่สื่อสารเดินเข้ามาบอกผมที่ห้อง “...ภ.จว.น่านเปิ้นหื้อส่งวันพูกก่อน ๘ โมงเช้า เจ้าหน้าที่ก็บ่มี ยะจะใดดีครับนาย”
“ว่าไปเรื่อยสูเขา...” ผมแกล้งล้อน้องตำรวจคนนั้น “...ไผว่าเจ้าหน้าที่บ่มี นี่ไงเจ้าหน้าที่นั่งหัวโด่อยู่นี่นี่แหละ อ้ะ เอางานมาเดี๋ยวจะจัดการหื้อ”