สี่สิบบาท เหมือนกับ ทุกวันจ้า
ตำน้ำพริก ณ โรงพัก เพิ่มเติมมา
ข้าวหุงหา ที่บ้าน ทานกันไป
เพียงเท่านี้ ก็พอ แล้วหนอนี่
กินแล้วตาย มันมี เสียที่ไหน
ถ้าไม่กิน กินไม่ลง ก็คงตาย
สบายสบาย ง่ายแท้ แม่จริม
<< ภาพทั้งหมด >>
ดูซิดูซี ปลั๊กไฟไม่กด
ข้าวเลยเหมือนเดิม ไม่เพิ่มไม่ลด
ไข่ก็ยังสด เหมือนตอนก่อนหุง
หรือเราแก่แล้ว พ่อแก้วแม่ฉัน
ลืมโน่นนี่นั่น งานก็ใช่ยุ่ง
มิน่าล่ะฉัน คนนั้นเรียกลุง
อีนังตังนุง แค่หุงยังลืม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น