ผ่องผุดผาด ด้วยแสงสาด จากไอศูรย์
เหลืองเรื่อแดง นภาแจ้ง แจ่มจำรูญ
ดุจแสงบุญ แสงธรรม ประจำใจ
อรุณฤกษ์ เบิกฟ้า นภาผ่อง
เบิ่งแหงนมอง งดงามตา พาสดใส
ระยับฟ้า พาประหนึ่ง ซึ่งโชคชัย
รับวันใหม่ อย่างสุขสันต์ วันจันทร์เอย
วันนี้ช่วงเช้าผมอยู่ที่บ้านพะเยาพร้อมกับครอบครัวและต่อมาช่วงสายเดินทางไปพบแพทย์ที่โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ซึ่งแพทย์บอกว่าอาการทั่วไปดีขึ้นแล้วแต่ต้องการให้พักผ่อนเยอะๆ เพราะยังไม่แข็งแรงเท่าที่ควรครับ
เหตุเกิดที่โรงพยาบาลเชียงราย...
"เอ๊า พี่พจน์..." น้องคนหนึ่งทักเราด้วยหน้าตาท่าทางคล้ายคนถูกผีหลอกกลางวันแสกๆ "...พ่ะๆๆๆ พี่ๆๆๆ พี่พจน์ตัวเป็นๆ หรือเปล่าครับเนี่ยะ โอยย"
"เอ้า ก็ตัวเป็นๆ ฮิ่ ม่ะ (ทำไมล่ะ)" เราถามอย่างแปลกใจ
"ก็ๆๆๆ..." น้องเขาพูดแบบหวาดๆ "...ก็เห็นใครๆ เขาว่าพี่พจน์ป่วยตายแล้วเอาศพไปไว้ที่ระยองบ้านเกิดเมื่อต้นเดือนเมษานี้ นี่ ใช่ๆๆๆ พี่ๆๆ พี่พจน์จริงๆ นะ"
"[^?,~#*==€$>.." เราสบถ "..ไปบวชมา"
โอ๊ยไม่ตาย ง่ายง่าย ดอกขอรับ
อายุเรา เกินร้อยปี เท่าที่ทราบ
ไม่มีตาย ง่ายหรอกครับ รับรองเลย
เนี่ยะ ดูฮิ บวชเป็นพร่ะเห็นๆ เฮ้อ มาแช่งเราด้าย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น