วันอังคารที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

ลากิจ (๓-๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙)

ช่วงระหว่างวันที่ ๓-๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ ผมลากิจเนื่องจากจะต้องเดินทางไปเยี่ยมมารดา (นางเผือน มัจฉา) ที่บ้านบ้านเลขที่ ๑๒/๑ หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดระยอง เพราะแม่ก็ป่วยๆ เสาะๆ แสะๆ และไม่เคยไปเยี่ยมไปหาแม่นานแล้วโดยผมกับภรรยา (คุณนภาพัน มัจฉา) เดินทางไปโดยใช้รถยนต์ส่วนตัวในวันที่ ๓ ออกจากบ้านพะเยาตั้งแต่เช้าโดยวันนั้นไปถึงบ้านแม่ราวๆ ๓ ทุ่ม ก็ค่อยๆ ไปน่ะครับ เพราะเราก็ไม่เร่งด่วนอะไร ขืนขับรถเร่งรีบดีไม่ดีเกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นได้ ไม่คุ้มกัน พอไปถึงบ้านก็ไปกราบแมะ ทักทายโอภาปราศัยกันด้วยความรักความคิดถึงและหลังจากอาบน้ำอาบท่า ทำธุระส่วนตัวต่างๆ เสร็จแล้วก็นอนที่บ้านแม่

นอนแบบบ้านเรา เอาได้เอาได้
ไม่ว่าใครใคร ก็นอนแบบนี่
เห็นมะเห็นม้า เข้าท่าเข้าที
ต้องแบบนี่ฮิ่ ดูฮิเป็นไง

ต่อไปจะนำภาพและข้อมูลประกอบระหว่างมาเยี่ยมแม่มาลงไว้ครับ


โกงกางหลังบ้านแมะ สวยดีแฮะแต่เหลือนิด
ป่าไม้ให้ชีวิต ช่วยกันคิดรักษานะ
สวัสดีทุกทุกท่าน อยู่ที่บ้านของแมะจ้ะ
ลมหนาวเข้าปะทะ กันแล้วละร่ะยองฮิ

วันที่ ๔ ช่วงเช้าจะใช้เวลาพูดคุยกับแม่ ถามสารทุกข์สุกดิบกันตามประสาแม่ลูกที่ไม่ได้เจอมานานด้วยความรักและคิดถึงครับ

วันที่ ๔ ช่วงบ่ายไปเที่ยวตำบลปากน้ำประแส อำเภอแกลงซึ่งอยู่ห่างจากบ้านแม่ราวๆ ๑๐ กิโลเมตร สำหรับภาพนี้ ใครเก่งไถ่ (ทาย) มาฮิว่าเหียอู๊ดถือไม้จิ้มฟันเอาไว้ทำรา (อะไรน่ะ) 
เหอๆๆๆ เอาได้ๆ

https://goo.gl/EU9f6a

เสร็จแล้วตอนเย็นวันเดียวกันเดินทางไปเยี่ยมโรงเรียนเก่าซึ่งผมเคยเรียนที่นี่ตั้งแต่ ป.๑-ป.๔ คือโรงเรียนวัดพังราด (เพิ่มราษฎร์รังสรรค์)

มาเยี่ยมโรงเรียนเก่า ที่ตัวเราเคยอ่านเขียน
เคยร่ำเคยเล่าเรียน เคยพากเพียรเรียนหนังสือ
โรงเรียนวัดพังราด ความสามารถที่เลื่องลือ
ศิษย์เก่าเราสร้างชื่อ เลื่องระบือทั่วแดนไทย

https://goo.gl/Xp9jOE

วันที่ ๕ พฤศจิกายน

"มารั่บแมะที่โรงพ่ะยาบาลจ้า"
แมะต้องฟอกไตทุ่กวันอังคาร,พฤหัส,เสาร์มา ๕-๖ ปีแล่ว เห็นแล่วก็แลสมเพดแมะเหลือเกิน แต่แมะว่า "ไม่ต้องห่วงเหาะไอ้หนู แมะน่ะใจสู้อยู่แล่วเกี๊ย"
แหม่ แมะนี่เอาได้จริงๆ
(ภาพนี้ถ่ายเมื่อเวลาประมาณ ๑๐.๐๐ น.)

ประมาณบ่ายสองไปเที่ยวที่อนุสาวรีย์สุนทรภู่ซึ่งตั้งอยู่ที่ตำบลกร่ำ อำเภอแกลง

ไชโยโย ถึงแล่ว ร่ะยองฮิ
ใช่ด้วยฮิ่ ฉันงี่ ดีใจซึด
ร่ะยองนี่ มีของดี อยู่คราดครืด
ตัวดำปื๊ด แต่ใจเรา ขาวนะจ๊ะ
สุนทรภู่ ครูกวี ศรีสยาม
ประดิษฐาน งดงาม อยู่นี่จ้ะ
พระอภัย เป่าปี่ ก็มีนะ
นางผีเสื้อ ด้วยละ ก็มาฮิ
ไชโยโย ถึงแล่ว ร่ะยองฉัน
อย่าลืมนะ มาเที่ยวกัน ซักวันฮิ่
คนร่ะยอง เอาได้ ใช่ปล่าวฮิ
ใช่แล่วฮิ่ เขาว่ากัน ยังงั่นแนะ
.......
"คนร่ะยอง...เอาได้"

เสร็จแล้วไปดูป่าโปรงทองที่บ้านแสมภู่ ตำบลปากน้ำประแส


ต้นโปรง โกงกาง แสม
อยู่คู่ ประแส นานนัก
พืชไม้ ชายเลน ปักหลัก
ผู้คน อนุรักษ์ หวงแหน
โปรงทอง ของบ้าน แสมภู่
เป็นกลุ่ม รวมหมู่ ปึกแผ่น
ยืนอยู่ คู่ถิ่น ดินแดน
ในแคว้น ประแส ระยอง
เป็นที่ ท่องเที่ยว อนุรักษ์
เป็นที่ พำนัก บ้านช่อง
ของหมู่ ปูปลา เนืองนอง
ที่ท่อง ออกหา อาหาร
ขอบคุณ พี่น้อง ประแส
เอาได้ แท้แท้ เลยนั่น
ธรรมชาติ ยืนยง คงนาน
ด้วยมือ ของท่าน ทุกคน
.......
"คนประแส...เอาได้"  
https://goo.gl/26y4KD

วันที่ ๖ พฤศจิกายน ช่วงเช้าอยู่บ้านแม่พูดคุยอะไรสารพัดกับแม่รวมถึงให้แม่เล่านิทานให้ฟังด้วย ฮ่ะๆๆ

แมะออกมานอนเล่นรับลมเย็นๆ หน้าบ้าน เจ้าลูกชายตัวดีมาอ้อนว่า "แมะๆ แมะเล่านิทานให้ฟังเรื่องนึงฮิ แช้นอยากฟังอ้ะ"
เอ่อ ดูเหียอู๊ดฮิ แหม่ทำตัวเหมือนเด็ก แก่ขนาดนี่แล่วยังอยากให้แมะเล่านิทานให้ฟังอีก แลขลังๆ เหอๆๆๆ

ตอนบ่ายๆ ออกไปหาซื้อของทะเลที่ตลาดสามย่าน อำเภอแกลงเพื่อนำกลับบ้านพะเยาครับ ของที่นี่ถ้าเทียบกับที่พะเยาแล้วจะดีและถูกกว่าเยอะแถมสดกว่าด้วย งานนี้หมดไปเกือบ ๓ พันเลยทีเดียว 

น้องแจ๋น : เหียอู๊ดๆ เหียอู๊ดทำรา (อะไรน่ะ)
เหียอู๊ด : ปล่าว,กะลังจ่ายตลาดที่ตลาดจ่ายง่ะ เนี่ยะ ดูฮิ ได้ของเบิกบานหมดเลย
น้องแจ๋น : อ้ะ เอาได้ๆ แหม่ เหียอู๊ดนี่น่ารั่กกว่าเขาเช่ด เหอๆๆๆ
.......
"ตลาดจ่าย" คำร่ะยอง= "ตลาดสด" นั่นแล
https://goo.gl/LyNYj1

ที่บ้านแมะ ตอนนี้นะ ฟ้าเปรี้ยงปร้าง
เสียงมันร้อง ครืนคราง กลางสายฝน
ลมพัดโบก กระโชก ดังอึงอล
สายน้ำหล่น ร่วงลงพื้น พสุธา
แมะบอกว่า หน้าวหนาว ย่างเข้าใกล้
ฝนจากไป เข้าเหมัน-ตหรรษา
ปลายปีนี้ คงหนาวเหน็บ เจ็บอุรา
ลมเหนือล่อง ต้องกายา อีกคราเอย

๗ พฤศจิกายน ออกเดินทางจากบ้านแม่เพื่อกลับพะเยาเมื่อเวลาประมาณ ๐๗.๐๐ น.และถึงบ้านพะเยาประมาณ ๒๑.๐๐ น.เศษโดยสวัสดิภาพครับ

ได้เวลา กลับพะเยา เช้าแล้วแมะ
ใจหายแฮะ ต้องจากแมะ แล้วละนะ
จากถิ่นฐาน จากเรือนเหย้า ของเราน่ะ
ต้องจากแมะ ผู้เป็นพระ แห่งชีวิต
กลับก่อนแมะ โอกาสหน้า จะมาพบ
กลับมาซบ อกแมะใหม่ ด้วยใจจิต
กลับมาแอบ อิงเขนย ดั่งเคยคิด
กลับมาชิด ฟังนิทาน นั้นจากแมะ

ขอให้แมะ อายุมั่น ขวัญยืนนะ
เกินร้อยปี ด้วยนะจ๊ะ ที่ว่าแหละ
จิตแจ่มใส แรงกายใจ ให้เยอะแยะ
รักนะแมะ คราวหน้านะ จะมาจุ๊บ

๘ พฤศจิกายนช่วงเช้าทำความสะอาดรถครับ

กลับถึงบ้าน รถเรานั้น มันโทรมซะ
เราก็ต้อง ล้างซิ่จ๊ะ ท่านว่าไหม
ล้างเสร็จแล้ว ดูแวววาม งามชื่นใจ
เห็นทีไร อยากหมอบราบ "กราบรถกู"
.......
ร่ถน่ะเถ้าสวยใส แวววาวแล่วมันแลน่าขี่ น่าขับ น่ากราบจริงๆ เกี๊ย เนี่ยะ ดูฮิ เอาได้ๆ เหอๆๆๆ
กลับถึงบ้าน รถเรานั้น มันโทรมซะ
เราก็ต้อง ล้างซิ่จ๊ะ ท่านว่าไหม
ล้างเสร็จแล้ว ดูแวววาม งามชื่นใจ
เห็นทีไร อยากหมอบราบ "กราบรถกู"
.......
ร่ถน่ะเถ้าสวยใส แวววาวแล่วมันแลน่าขี่ น่าขับ น่ากราบจริงๆ เกี๊ย เนี่ยะ ดูฮิ เอาได้ๆ เหอๆๆๆ


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น