"นายครับ..." ดาบแก้วชิดเท้ายืนตรงพูดกับผม "...ห้องเป้าหมายและใกล้เคียงพวกผมทั้งตรวจทั้งค้นแล้วไม่พบสิ่งของที่นายให้หา เหตุการณ์ปกติครับพ้มมม"
"เอ มันเป็นไปได้ไง..." ผมบ่นพึมพำๆ เหมือนคนแก่ (ทั้งๆ ที่ไม่ได้แก่ซักกะหน่อย) "...อ้ะ ลองตรวจค้นใหม่ให้ละเอียดอีกทีฮิหมู่เฮา ถ้าใครเจอผมมีรางวัลให้"
"เย้ เจอแล้วครับนาย" ตานี้จ่าศรีพูดพร้อมมองหน้าผมยิ้มๆ แบบดีใจหลังค้นต่อได้อีกแป๊บหนึ่ง
"เจอะแล่วเหรอะ อ้ะแล่วมันอยู่หนา (ไหนล่ะ) ไหนบอกมาฮิ" ผมถามแบบดีใจ
"อ้ะอ๊า..." จ่าศรีพูดพร้อมแบมือขวายื่นมาทางผม "...แว่นตาของนายที่นายบอกให้หมู่ผมเขาช่วยตรวจช่วยค้นว่ามันอยู่ไหนน่ะ แหม่ ที่แท้ก็อยู่ในหน้านายนั่นเอง นายใส่อยู่ตั้งแต่เช้าและไม่ได้ถอดออกเลย แฮ่ะๆ รางวัลที่นายจะให้ผมอยู่ไหนคร้าบบบบ เหอๆๆๆ"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น