วันพฤหัสบดีที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561

วันนี้ที่ภูกามยาว (๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑)

วันนี้วันพฤหัสบดีที่ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ วันที่แทบจะทุกที่อากาศปลอดโปร่งโล่งแจ่มใสแถมแดดยังร้อนมาแต่เช้าเลยทีเดียวซึ่งที่ภูกามยาวก็เหมือนกัน สดชื่นดีครับบรรยากาศแบบนี้จะทำอะไรก็คงจะปลอดโปร่งโล่งทั้งวันผมคิดยังงั้นครับ
การทำงานของพวกเราก็เหมือนทุกวันนั่นแหละ ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำไปและต้องทำอย่างเต็มกำลังความสามารถ ถ้าไม่เข้าใจ สงสัยหรือไม่แน่ใจต้องสอบถามผู้รู้หรือผู้บังคับบัญชาเพื่อแก้ไขปัญหาแต่ก็ไม่มีอะไรที่ยุ่งยากครับเพราะทุกคนเขาคุ้นเคยกับงานในหน้าที่ของเขาเป็นอย่างดีแล้ว

ช่วงเช้านี้มีพี่น้องมาติดต่อราชการ ๒-๓ รายซึ่งมีอยู่รายหนึ่งที่ผมต้องเข้าไปพูดคุยพบปะ สอบถาม
สิ่งที่มาโรงพักด้วยตนเอง โดยพี่น้องลักษณะนี้ (ตามภาพด้านขวามือ) เป็นคนที่ตำรวจเราจะต้องให้ความสนใจ ดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษเพราะเขาอาจจะไม่รู้ ไม่เข้าใจหรือทำอะไรไม่ค่อยได้ ครั้นจะถามเจ้าหน้าที่ก็กล้าๆ กลัวๆ แบบนี้ไม่ได้ครับที่จะปล่อยให้พี่น้องเขาเป็นแบบนั้น ตำรวจเราจะต้องเข้าไปสอบถามพูดคุย "มีอะไรครับลุง อยากจะให้ตำรวจช่วยเหลือหรือบริการเรื่องอะไรครับ" อะไรประมาณนี้พูดกับเขา คุยกับเขาด้วยท่าทีเป็นมิตรและกระตือรือร้นที่จะให้บริการเขาซึ่งคุณลุงรายที่เห็นนี่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการไปแจ้งเอกสารหาย หลังจากผมรับรู้เรื่องราวแล้วก็เชิญลุงแกไปที่โต๊ะประวันแล้วให้ลุงแกเล่าเรื่องให้เจ้าหน้าที่ทราบ เสร็จแล้วเจ้าหน้าที่ก็จัดการเรื่องราวให้ลุง ใช้เวลาแป๊บเดียว พอเสร็จแล้วเห็นลุงแกเดินยิ้มลงโรงพักไปตำรวจเราก็มีความสุขกันทุกคน

สำหรับเรื่องราวอื่นๆ นอกเหนือจากนี้ผมจะทยอยนำมาบันทึกไว้ภายหลัง

<< ภาพในส่วนนี้ >>
เวลาประมาณ ๐๙.๐๐ น.เป็นต้นไปผมพร้อมข้าราชการตำรวจ สภ.ภูกามยาวจำนวนหนึ่งเดินทางไปร่วมกิจกรรม “บำบัดทุกข์ บำรุงสุข สร้างรอยยิ้มให้ประชาชน” ของจังหวัดพะเยาที่ อบต.แม่อิง  << รายละเอียด >>


อยู่กันฉันมิตร        ใกล้ชิดปรึกษา
ต่างพึ่งต่างพา       หัวหน้าลูกน้อง
งานเดินงานดี        สามัคคีปรองดอง
ระดมสมอง           ไตร่ตรองลองทำ

.........
ช่วงบ่ายวันนี้ผมนั่งทำงานที่โรงพักครับซึ่งหลังจากงานประจำที่ทำเสร็จแล้วก็เข้าไปพูดคุยกับตำรวจที่เขาเข้าเวรที่โรงพักถึงเรื่องราวต่างๆ ที่เกี่ยวกับงานประมาณการ "ระดมสมอง" นั่นเองให้ช่วยกันคิดว่าเรื่องนั้นๆ จะทำอย่างไรถึงจะได้ผลดีที่สุด เป็นการลับสมองไปในตัวด้วย

<< ภาพในส่วนนี้ >>
มอบภาพนี้ ไว้ให้ ใครคนหนึ่ง
ใครคนที่ คิดถึง คนึงหา
อยากเปิดใจ ทายทัก สักเพลา
อยากบอกว่า พฤหัส สวัสดี
..........
สมัยนู้นเคยเขียนกลอนแบบนี้ไว้หลังภาพแต่ไม่กล้าส่งให้ใครคนนั้นจ้า เหอๆๆ เอา(ไม่)ได้ๆ


พักเบรกจ้า

“นายครับ ยานี้อาจจะช่วยให้นาย 'หยุดถ่าย' ลงได้มั่งไม่มากก็น้อยนะครับผมว่า" สิบเวรซึ่งเราสั่งให้เขาถ่ายภาพพูดเบาๆ
........
เฮ้อ เขาพูดอะไรของเขาน่ะไม่เข้าใจ ไอ้เรารึก็ไม่ได้ท้องเสียที่จะต้องถ่ายท้องซะหน่อย ง้งงง อ้ะงั้น...กลับบ้านดีกว่า เหอๆๆๆๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น