วันนี้ที่ห้วยไร่ (๑๖ มีนาคม ๒๕๖๓)

วันนี้วันจันทร์ที่ ๑๖ มีนาคม ๒๕๖๓ วันทำงานวันแรกในสัปดาห์นี้ของพี่น้องส่วนใหญ่หลังจากได้หยุดพักผ่อนกันมา ๒ วันเต็มๆ ช่วงเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ขอให้มีความสุขสนุกสนานกับงานโดยทั่วกัน

ในส่วนของผมเองนั้นเดินทางไปทำงานที่โรงพักห้วยไร่ตามปกติในฐานะหัวหน้าโรงพักที่จะต้องรับผิดชอบ ควบคุมดูแล สั่งการเจ้าหน้าที่ทุกงานและทุกคนให้เป็นไปด้วยความเรียบร้อยรวมถึงแก้ไขปัญหาข้อขัดข้องที่มีให้ราบรื่นซึ่งก็ไม่มีอะไรต้องหนักใจครับ สบายๆ << ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>

"แม้ตอนนี้โรงพักเราจะไม่มีสถานการณ์ที่ว่า แต่ถ้าเราเอาผ้าห่มที่จะให้ผู้ต้องหาห่มนอนในห้องขังมาตากซะแดดดสองแดดแบบนี้ก็น่าจะดีไม่น้อย ว่าไหม" ใครคนนั้นพูดกะนักการซึ่งถูกใช้ให้เอาผ้าห่มมาตากหน้าบ้านพักเรือนแถว เย้ เอาได้ๆ
..........
<< ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>

“แหม่ เสียดายที่ทำช้อนยาวราว ๑ เมตรไม่ทันไม่งั้นได้เอามาใช้กับอาหารมื้อนี้แล้วเพราะทางการเขาสั่งมาว่าช่วงนี้คนเราควรทิ้งระยะห่างกันอย่างน้อย ๑ เมตรเพื่อความปลอดภัย ไว้มื้อหน้านะ” ใครคนนั้น (ที่น่ารักกว่าเพื่อนน่ะแหละ) พูดระหว่างกินข้าว
............
อาหารกลางวันวันนี้รับมาจากด่านตรวจเหมือนเดิมครับ มื้อนี้เป็นข้าวสวยกับแกงฟักไก่ อร้อยอร่อย

<< ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>

"บ่ผิดครับนาย วันนั้นนายคอยผม ๑ นาทีผมโดนดันพื้น ๑๐ ครั้ง วันนี้ผมคอยนาย ๔๒ นาที เหตุการณ์ปกติเพราะกฎ ๒ ข้อที่ว่า ข้อ ๑) นายย่อมถูกเสมอ ข้อ ๒) ถ้าไม่เข้าใจให้ไปอ่านข้อ ๑) ครับพ้ม" เจ้าหน้าที่พูดกะนายเขาที่มาช้า (เพราะติดงานที่อื่น) แล้วนายถามว่า "วันนี้นายมาช้าเนี่ยะ ผิดไหม"
..........
ช่วงบ่ายหลังทานอาหารอิ่มแล้วผมนั่งทำงานต่อที่โรงพักครับ << ข้อมูลในเฟสบุ๊ก >>