ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองเพื่อพี่น้องไทย : ชะมัว (๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๗)

ณ เพลาใกล้ค่ำย่ำสายัณห์กลางท้องทุ่งนาบ้านพังราดไทยอันเวิ้งว้างกว้างไกลวันหนี่ง

เพาะ : ไอ้หนู ตอนนี่ต้องค่อยๆ เดินหนะ ดีไม่ดีตกกะหลุก (หลุมบ่อเล็กๆ) ขาเขอแข้งเขิ้งหักเอาได้ กำลังชะมัวๆ แบบนี่
ลูก : เพาะไม่ต้องห่วงเหาะ(หรอก) แหม่ ทุ่งพังราดบ้านเรานี่แช้นหลับตาเดินก็ยังได้เลยเกี๊ย...โอ๊ะๆๆๆ โอ๊ย อูยยยย
เพาะ : นั่นงา (นั่นไงล่ะ) เพาะว่าแล่ว เห็นม้า (เห็นไหมล่ะ) ตกกะหลุกพลั่กเข้าให้ เฮ่อ ขี้โม่เหลือเกิน ฮ่ะๆๆๆ

“ชะมัว” ศัพท์เสียงสำเนียงร่ะยองซึ่งออกเสียงเป็น “ช่ะ-มัว” ก็หมายถึงเวลาโพล้เพล้ ใกล้พลบค่ำ มีแสงสว่างน้อย มองอะไรแทบไม่ค่อยจะเห็นครับพี่น้อง

จากสุพจน์ มัจฉา ลูกเพาะเหียน แมะเผือน มัจฉา คนบ้านพังราดไทย หมู่ ๔ ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยอง