สมัยผมเป็นเด็กๆ อยู่บ้านพังราดไทย ตำบลพังราด อำเภอแกลง จังหวัดร่ะยองก๊ะเพาะแมะนั้น หนุ่มสาวเขาจะจีบกันต้องเริ่มต้นที่ฝ่ายหนุ่มก่อน แล้วการจีบนั้นจะต้องเดิน(ทาง)ไปหาสาวเจ้าถึงเรือน ไม่ใช่ใช้วิธีโทรศัพท์แล้วนัดพบกันเหมือนปัตยุบันนี้หรอกพี่น้อง ซึ่งถ้าสาวเจ้ามีใจพิสมัยชอบพอเจ้าหนุ่มคนนั้นเธอก็จะ “มัด” หรือ “ผูก” หรือ “ขัง” หมา วัว ควาย ห่านที่เลี้ยงไว้บ้านซะเรียบร้อยเป็นที่เป็นทาง เสร็จแล้วก็บอกเจ้าหนุ่มขึ้นเรือนซึ่งก็ต้องอยู่ในสายตาของพ่อแม่แม้จะห่างๆ สักหน่อยก็ตาม แต่ถ้าสาวเจ้าไม่มีใจพิสมัยหรือเหม็นขี้หน้าเจ้าหนุ่มคนนั้นแล้วล่ะก็เป็นเรื่องแน่ เพราะนอกจากเธอจะไม่ต้อนรับแล้วยัง “ฉุ” หมาไล่กัดอีกด้วย เล่นเอาวิ่งตับแลบหนีออกจากบ้านแทบไม่ทันเลยทีเดียว
“ฉุ” หรือ “ชุ” ซึ่งสำเนียงร่ะยองจะออกเสียงเป็น “ชุ่” เป็นการยั่วหรือยุสัตว์เลี้ยงให้โกรธหรือโมโหแล้ววิ่งไล่กัดหรือขวิดคนครับพี่น่อง
เดี๋ยวนี้ร่ะยองบ้านเราน่าอยู่มาก ถ้ามีเวลาอย่าลืมไปเที่ยวกันมั่งหนะ รั่บรองคนร่ะยองไม่มีการ “ฉุ” แน่ เชื่อผมเหอะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น