ภาษาร่ะยองเนี่ยะ พู่ดไปแล้วจะหาว่าคุย ภาษาบ้านเรามีเสน่ห์และอะไรหลายๆ อย่า่งที่ภาษาอื่นหรือสำเนียงภาคอื่นเขาไม่มีกัน จริงๆ เกี๊ยะ เอ้า ถ้าไม่เชื่อเราลองมาฟังทิ่ดหนืดก๊ะเจ๊นีเขาคุยกันดังที่ผมชักตัวอย่างด้านล่างนี้ดีกว่า
ทิ่ดหนืด : ไปไหนมาน่ะเจ้นี
เจ้นี : เปล่า ไปตลาดมาน่ะทิ่ดหนืด แล่วทิ่ดหนืดน่ะไปไหนมาฮิ
ทิ่ดหนืด : เปล่า กำลังจะไปประชุมที่สุขศาลาน่ะ
เนี่ยะ เห็นไหม ภาษาร่ะยองบ้านเรามีเสน่ห์จะตาย ที่อื่นเขาไม่มีหรอก มีแต่บ้านเราเท่านั่นเชื่อผมเหอะ จากตัวอย่างที่ผมชักมานั้นบางคนที่ไม่เคยได้ยินหรือไม่เข้าใจภาษาร่ะยองบ้านเราคงจะคิ่ดว่าทิ่ดหนืดหรือไม่ก็เจ้นีพูดปดแน่ๆ เลย เปล่า เปล่าหรอกพี่น่อง ทั่งทิ่ดหนืดก๊ะเจ้นีเขาไม่ได้ปดหรอก เขาพูดจริงๆ คือเจ้นีก็ไปตลาด ส่วนทิ่ดหนืดก็กำลังจะไปประชุม
อ้าว แล้วทำไมถึงต้องพูดว่า “เปล่า” ด้วยล่ะถ้าไม่พูดปดกัน คืองี่ครับ ผมคนร่ะยองโดยกำเนิดจะเฉลยให้ฟัง คำว่า “เปล่า” เนี่ยเป็นคำสร้อยหรือคำที่พูดออกมาคล้ายๆ กับคำอุทานอะไรซักอย่างนั่นแหนะ ไม่ได้มีความหมายความไปในทางปฏิเสธหรือต้องการอะไรหรอก คนพูดก็รู่ คนฟังเขาก็รู่ แล่วที่แน่ๆ คนร่ะยองเขารู่กัน
ตามตัวอย่างคำว่า "เปล่า" ในที่นี้จะตรงกับคำภาษากลางประมาณคำว่า "เอ้อ" หรือ "อ้อ" หรือ "อ๋อ" นั่นเอง
ว่างๆ อย่าลืมไปเที่ยวร่ะยองกันหนะพี่น่อง และถ้าคนร่ะยองถามท่านว่า “ไปไหนมา” อย่าลืมพูดว่า “เปล่า...” แล้วตามด้วยข้อความหรือสถานที่ที่จะไป
ชักตัวอย่าง
"เปล่า จะไปอนุสาวรีย์สุนทรภู่ซะหน่อย"
คนร่ะยองน่ารั่ก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น